Redelijk neutraal bericht waarin in tegenstelling tot de NOS wel wordt gemeld dat volgens een Thaise functionaris Israël het doelwit was van een aanslag gepleegd door een Iraans team moordenaars.
Conclusie
Zoals in de inleiding vermeld blijkt dat met name informatie die de Israelische kant en de Israelische angst voor een Iraans kernwapen bevestigd, niet of summier wordt gegeven. Men is zeer terughoudend in het linken van Iran aan terrorisme, ondanks allerlei zaken die die kant op wijzen, van het soort explosieven dat werd gebruikt tot Iraanse dreigementen om Israel ook in het buitenland te schaden. Omgekeerd werd de link naar Israel bij de aanslagen op de Iraanse atoomgeleerden wel direct gelegd, ondanks het feit dat ieder bewijs daarvoor ontbrak. Ook valt op dat correspondenten in Israel altijd veel afstand bewaren tot de Israelische lezing van zaken maar dat dit voor bijvoorbeeld Iran niet geldt. We moeten dan ook concluderen dat met name de NOS, NRC en Trouw zich niet altijd aan de journalistieke normen houden en er sprake is van een bevooroordeelde houding tegenover Israel. De Pers maakte het met zijn column van Hulspas helemaal bont. Helaas is het enige geluid dat er in De Pers over Israel valt te lezen doorgaans van Hulspas en Ludemann, want men plaatst geen brieven of tegenartikelen en er zijn geen columnisten die Hulspas tirades tegen Israel tegenspreken. Hiermee diskwalificeert men zichzelf als kwaliteitskrant.
We roepen media en journalisten op om meer zorgvuldigheid te betrachten in hun berichtgeving over Israel en zich daarbij aan regels en normen te houden als hoor en wederhoor, het checken van diverse bronnen en het aan bod laten komen van verschillende kanten van een zaak. Dat komt het begrip van een kwestie en de kwaliteit van de journalistiek ten goede.
Bron: Nieuwsbrief
Trouw
Nog geen reacties