Het is weer een hoofdstuk dat zo in een moderne soap zou passen. Intriges, bedrog, hoererij, ongewenste zwangerschappen. Menselijke zwakheid in optima forma
Juda was zijn broeders blijkbaar zat, vertrok en ging wonen bij een man van Adullam die Chira heet. Terwijl hij daar woont wordt hij verliefd op de dochter van een Kanaanitische man die Sua heet. De naam van de dochter wordt niet vermeld.
Hij trouwt met haar en zij wordt zwanger. De eerstgeboren zoon van Juda noemt hij “Er”, wat je zou kunnen vertalen met “waakzaam, opmerkzaam.” De tweede zoon die geboren wordt noemen ze “Onan”, sterk.
De derde, en blijkbaar laatste, zoon noemen ze “Sela”, wat “verzoek, vraag” betekent. Als deze zoon geboren wordt is Juda in Kezib. Een bijzondere naam voor een plaats, want het zou “vervalsing” betekenen.
Zoals destijds gebruikelijk neemt Juda een vrouw voor zijn oudste zoon, Tamar, wat opgericht of een palmboom kan betekenen. Er en Tamar krijgen geen kinderen, want Er doet iets wat niet met name genoemd wordt, maar de Here werd er boos om en doodde Er.
Zwagerhuwelijk
In die tijd was het gebruikelijk om dan een zwagerhuwelijk, beschreven in Deuteronomium 25:5, aan te gaan. De tweede zoon trouwde met zijn schoonzus, zodat zij alsnog kinderen kon krijgen. Die kinderen golden dan als kinderen van zijn oudste broer.
Dit principe komen we ook in het Nieuwe Testament tegen (Mattheüs 22:23-32) als een paar Sadduceeën Jezus ondervragen over het zwagerhuwelijk.
In vers 9 lezen we dat Onan wist dat het nageslacht hem niet toe zou behoren. We weten niet waarom, maar blijkbaar had hij daar geen zin in, dus ging hij voor het zingen de kerk uit, en gaf zijn broeder geen nageslacht.
Dat was kwaad in de ogen des Heren, en Hij doodde ook Onan.
Even geduld a.u.b.
Blijkbaar was Juda’s derde zoon, Sela, te jong om te trouwen, want Juda stuurt Tamar terug naar haar vader met de belofte
Ga als weduwe in het huis van uw vader wonen, totdat mijn zoon Sela groot is, want hij dacht: Dat ook hij niet sterve evenals zijn broeders. En Tamar ging in het huis van haar vader wonen.
Genesis 38:11
We lezen gelijk dat Juda dus geenszins van plan is zijn derde zoon met haar te laten trouwen. Twee dode zoons zijn hem genoeg. Een begrijpelijke reactie en we kunnen er waarschijnlijk wel van uitgaan dat Juda geen idee had waarom Onan stierf.
Tamar gaat weer terug naar haar ouderlijk huis en wacht… en wacht… en wacht.
Vrouwelijk bedrog
De vrouw van Juda sterft en na het einde van zijn rouwtijd ging hij samen met zijn vriend Chira naar de scheerders van zijn schapen in Timna. Toen Tamar te horen kreeg dat hij naar Timna was zinde zij op wraak. Ze had natuurlijk door dat Sela groot was geworden, maar dat zij hem toch niet als man kreeg.
Ze trok haar weduwekleed uit, bedekte zich met een sluier en vermomd ging zij in de ingang van Enaim zitten, wachtend op Juda, en wilde gebruik maken van zijn menselijke zwakheid.
Juda komt terug uit het veld, vermoeid, bezweet, verzwakt en eenzaam en ziet een aantrekkelijke vrouw die hij voor een hoer hield. Hij spreekt haar aan en vraagt of zij hem wil bevredigen. Zij vraagt wat hij haar zal geven en blijkbaar heeft hij geen geld bij zich, want hij belooft haar “een geitebokje van de kudde” (vs. 17)
Tamar is slim en vraagt hem om een pand totdat hij zijn belofte van het bokje ingelost heeft. Hij geeft haar zijn zegelring, zijn snoeren en zijn staf. Dat lijkt mij een nogal hoog onderpand, dus Juda was blijkbaar nogal wanhopig.
Juda gaat met haar naar bed en zij wordt zwanger van hem.
Nog meer bedrog
Juda komt zijn belofte na en stuurt via zijn vriend de Adullamiet het bokje naar de hoer, maar hij kan haar niet vinden. Hij vraagt de mannen van Enaim naar haar, maar geen van haar kent haar of heeft haar gezien.
Juda wil het er bij laten zitten. Ze mag het onderpand houden, hij heeft zijn best gedaan, maar haar niet kunnen vinden. Hij wil niet dat hij het mikpunt van spot wordt en laat de zaak verder rusten.
Juda’s menselijke zwakheid geopenbaard
Drie maanden later krijgt hij te horen dat zijn schoondochter, Tamar, hoererij bedreven heeft en zwanger is. Tegenwoordig is, net als toen, een huwelijk “tot de dood ons scheidt” en helaas haalt een te groot deel van de huwelijken dat al niet eens, maar Tamar was nog steeds ongehuwd en deed of zij wachtte op Sela.
Juda is woedend en eist dat zij naar buiten gebracht wordt om te worden verbrand. Een in onze ogen nogal drastische maatregel, maar destijds ging wat minder menslievend met elkaar om dan tegenwoordig. Volgens de wet van Mozes werden echtbreeksters gestenigd (Dt. 22:20). Op seks met de moeder en de dochter en op hoererij van de dochters van priesters stond echter de doodstraf door verbranding (Lev. 20:4; 21:9). Deze verbranding schijnt echter in patriarchale tijd ook te hebben gegolden voor echtbreeksters.
Zij pareert hem echter behendig en stuurt hem zijn zegelring, snoeren en staf, misschien was het beter om wat “wisselgeld” achter te houden, en vertelt hem dat haar zwangerschap veroorzaakt werd door de eigenaar van die spullen.
Juda is dan toch zo rechtschapen dat hij erkent dat zij tegenover hem in haar recht staat omdat hij haar niet aan zijn zoon Sela had gegeven, zodat deze de plicht van het zwagerhuwelijk kon vervullen.
De bekendste tweeling ter wereld
Toen zij moest bevallen bleek dat zij zwanger was van een tweeling, wat later de bekendste tweeling ter wereld zou worden. De eerste die geboren leek te worden kreeg een scharlaken bandje om zijn hand, zodat bekend was wie de eerstgeborene zou zijn.
Dat was destijds erg belangrijk, want de eerstgeborene kreeg een groter deel van de erfenis, was de troonopvolger van zijn vader in de familie en kreeg de daarbij behorende privileges.
In dit geval trok echter de baby zijn hand terug en zijn broer werd als eerste geboren. De vroedvrouw merkte op “hoe krachtig zijt gij doorgebroken” en gaf hem de naam Peres, wat doorbraak betekent.
Dan wordt het broertje met het scharlaken koord om zijn hand geboren. Hij werd Zerach, een opkomend licht, oprijzen, genoemd.
Menselijke zwakheid en genade
Als de Bijbel een menselijk boek zou zijn geweest, dan hadden er niet zoveel voorbeeld van menselijke zwakheid in gestaan. En dat gaat de hele Bijbel door. De lijst is te lang om op te noemen, maar het begint al in Genesis als Eva zich door de slang laat misleiden.
Dan zien we nu in Genesis hoe Juda zich laat verleiden door zijn eigen schoondochter. We kennen de menselijke zwakheid van David en Salomo die beiden ook voor en door vrouwen vielen. Dan zien we in het Nieuwe Testament Judas die valt voor de verleiding van dertig zilverlingen en Petrus die Jezus verloochent.
En steeds is daar weer Gods genade. Hier door het redden van het leven van Tamar en de geboorte van een tweeling. God keert de menselijke zwakheid ten goede door Juda een tweeling te schenken.
Hoe weinig verstaat toch de mens van nature de ware gerechtigheid; voor anderen is hij scherp; voor zichzelf echter zacht. Het binnenste van de harten moet in gerechtigheid veranderd worden, opdat men in gerechtigheid zal kunnen handelen.
ROOS
Nog geen reacties