Deze geschiedenis laat zien hoe Isaak en Rebekka bij elkaar kwamen. Hoe zij elkaar door Gods leiding leerden kennen op een manier die we tegenwoordig belachelijk zouden vinden.
Abraham was “oud en hoogbejaard” en God heeft hem in alles gezegend (Gen. 24:1), alleen heeft zijn zoon nog geen vrouw. In de cultuur van die tijd was dat natuurlijk nogal een dingetje, maar er speelt nog iets anders. Abraham verbleef wel als vreemdeling in het zuiderland, maar hij was dus duidelijk niet geïntegreerd. Net zoals tegenwoordig in ons land, was integratie geen succes.
In Gen. 24:3 moet zijn knecht zweren dat hij geen Kanaänitische vrouw voor Isaak zal nemen, maar dat hij naar Abrahams “land en maagschap” gaan om daar een vrouw voor Isaak te vinden.
De knecht denkt natuurlijk bij zichzelf, “Ja ho even, waarom zou een meisje zo maar met mij mee gaan? En als ik dit zweer en ik vindt er geen die mee wil, dan zit ik met een probleem!”, dus dat legt hij ook aan Abraham voor en stelt voor om dat Isaak maar naar “huis” te brengen. Dit schrijf ik zo omdat we tegenwoordig ook zien dat veel allochtonen in Nederland (of willekeurig welk ander land) dat land helemaal niet als thuisland zien. Als er verkiezingen in Turkije zijn, dan stemmen in Nederland wonende Turken massaal. Als een Turkse voetbalploeg wint, dan zien de straten van Rotterdam rood van de Turkse vlaggen.
Kortom: Er is ook tegenwoordig geen integratie, maar in tegenstelling tot degene die zij ook als aartsvader zien, profiteren zij hier graag van van alles. Abraham betaalde de volle prijs voor het stuk grond waarop zijn vrouw Sara begraven werd, maar veel allochtonen in Nederland profiteren van ons geweldige sociale stelsel.
Absoluut NIET!
Abraham verbiedt de knecht streng om Isaak naar “huis” te brengen, want hij heeft een belofte van God ontvangen! Het land waar hij nu woont zal uiteindelijk aan zijn nageslacht gegeven worden. Dus Isaak mag absoluut niet terug! (Gen. 24:8)
De knecht is wel van zijn eed ontheven als hij geen vrouw kan vinden die met hem mee wil komen naar Isaak.
Dat was voor de knecht voldoende en hij zwoer het.
Op stap
Tegenwoordig gaat het allemaal zo ogenschijnlijk makkelijk om een partner te vinden, maar misschien is dat ook wel de reden dat zoveel relaties stuklopen. Er zijn allerlei “vleeskeuringsapps” waarmee de nieuwe vlam alleen op uiterlijk en zijn of haar verhaaltje gekeurd kan worden. Met één vingerbeweging wordt iemand goedgekeurd of afgekraakt. En daarbij gaat het maar al te vaak ook nog eens om een “one-night-stand” in plaats van een serieuze relatie.
De knecht neem tien kamelen en “allerlei kostbaarheden” mee en vertrekt richting Mesopotamië, naar de stad van Nachor. Er staat niet of daar een speciale reden voor was. Tegen de tijd dat het tijd was voor de vrouwen om de stad uit te komen om water te putten liet hij de kamelen knielen bij de waterput.
De selectie
Tja, en daar sta je dan. Er zullen ongetwijfeld meerdere vrouwen de stad uitkomen om te putten, dus hoe selecteer je dan het goede meisje voor Isaak? De knecht doet een opmerkelijk gebed:
HERE, God van mijn heer Abraham, laat mij toch heden slagen en bewijs genade aan mijn heer Abraham. Ik sta hier bij de waterbron, en de dochters van de mannen der stad gaan uit om water te putten. Laat het nu zo zijn, dat het meisje, tot wie ik zeg: Neig toch uw kruik, opdat ik drinke, en dat zegt: Drink, en ook uw kamelen zal ik drenken; dat Gij haar hebt bestemd voor uw knecht Isaak; dan zal ik daaraan weten, dat Gij genade bewezen hebt aan mijn heer.
(Gen. 24:12-14)
Hij diende God zelf dus blijkbaar niet, want hij noemt God “HERE, God van mijn heer Abraham”. Maar hij vraagt God wel om hem te helpen, want tja, hoe zou hij het zelf kunnen doen? En hij beseft dat God zijn heer genadig moet zijn. Het lijkt er op dat hij meerdere meisjes te drinken wil vragen, maar het meisje dat zegt “Oké, en ik zal je kamelen ook gelijk te drinken geven”, is dan degene die hij hebben moet.
Gods antwoord
Soms komen Gods antwoorden razendsnel, want hij is nog aan het bidden of de beeldschone Rebekka komt al naar buiten, en het is nog verre familie ook, want haar vader was de zoon van de vrouw van de broer van Abraham. En het meisje was nog maagd ook! Kunnen we ons dat tegenwoordig nog voorstellen? Een beeldschoon meisje wat ook nog maagd is? Ze zullen er best zijn, maar de algemene trend is toch dat een meisje op 15-jarige leeftijd toch al aardig seksueel actief “hoort” te zijn. En wisselende contacten lijkt tegenwoordig eerder standaard dan uitzondering, al valt dat ik de praktijk wel wat mee. Maar wat een leugen! Een leugen met verstrekkende gevolgen! Maar dat is weer stof voor een andere studie.
Maar, een beeldschoon meisje wat ook nog maagd is! Wat een schat, letterlijk en figuurlijk!
Rebekka is volgens Gen. 24:15 het eerste meisje wat naar buiten kwam en de knecht doet precies wat hij in zijn gebed aan de “God van zijn heer Abraham” gevraagd heeft. Hij vraagt haar om wat te drinken. En zij reageert precies zoals hij gevraagd had als bevestiging. (Gen. 24:19)
Maar hij is nog niet in jubelstemming. Hij kijkt zwijgend toe hoe zij haar belofte ook gestand doet en daadwerkelijk meerdere keren afdaalt naar de put om voor alle kamelen ook water te putten. Letterlijk staat er in Genesis 24:21
En de man sloeg haar zwijgend gade om te weten, of de HERE zijn weg voorspoedig gemaakt had of niet.
Dus niet de woorden van het meisje waren voldoende, haar daden telden! Haar daden waren de bevestiging dat zij was wie God bedoelde! Dus geen fax uit de Hemel, geen profetisch woord, maar haar daden. Een meisje met karakter, waar vindt je die nog? Meisjes die het werk zien en niet voor alles leiding nodig hebben, die doen wat gedaan moet worden en net dat stapje meer zet dan hun leeftijdsgenootjes. Bestaan ze nog? Vast wel, maar ze zijn, zoals altijd, een schaars, dus waardevol goed! Vergelijk dit maar eens met Spreuken 31:10-31.
Waar zijn de meisjes die geen aansporing nodig hebben om achter hun beeldscherm vandaan te worden getrokken, maar die gewoon doen wat zou moeten. Hoe laks en slap voeden wij onze kinderen tegenwoordig op? Wat voor gevolgen gaat dit voor de toekomst hebben? Het lijkt mij duidelijk dat we nu de tekenen al zien dat onze beschaving de volgende is die ten onder gaat. En ja, daar mogen we de huidige generatie ouders, vaak drukker met zichzelf dan met hun kinderen, mede verantwoordelijk voor houden.
De rol van vrouwen
De knecht geeft haar “een gouden ring en twee gouden armbanden”. Dat is snel verdient om even wat water te halen! En dan blijkt het meisje ook nog familie van zijn heer te zijn!
Volgens critici zouden vrouwen in de Bijbel een ondergeschikte rol spelen of zouden vrouwen onderdrukt worden. Het antwoord van Rebekka schetst hier echter een heel ander beeld. De knecht van Abraham vraagt of hij en zijn kamelen bij haar vader zouden kunnen overnachten, en zij antwoord “Geen probleem, we hebbenstro, voer en ruimte zat.”
Ook staat er in Gen. 24:28 niet dat Rebekka naar haar vaders huis gaat, maar naar haar moeders huis! De moeder van Rebekka speelde een hoofdrol in hun huis. Vader Bethuël was er wel, maar speelde een bijrol. Zijn plaats werd min of meer ingenomen door zijn zoon Laban.
De man van zwak karakter
Haar broer, Laban, mede onder indruk van de nieuwe sieraden van zijn zus(je), rent naar de knecht toe en noemt de knecht “gezegende des Heren”, en neemt de man mee. Wat hier vreemd is, is dat Laban eigenlijk helemaal niet degene zou moeten zijn die Eliëzer uitnodigde, maar de vader, Bethuël. Bijbeluitleggers stellen echter dat dit een man van zeer zwak karakter was die in het gezin nauwelijks meetelde, maar dat met name Laban en moeder de broek aan hadden. Rebekka laat later zien het sterke karakter van haar moeder te hebben meegekregen.
De familie nodigt de knecht, Eliëzer, uit om te eten, maar hij wil zijn verhaal doen voor ze gaan eten en weten waar hij aan toe is. (Gen. 24:33).
In Gen. 24:34 – 48 verteld hij zijn verhaal wat we al gelezen hebben. In Gen. 24:49 vraagt hij waar hij aan toe is en in Gen 24:50, 51 zien we weer iets opmerkelijks. Laban spreekt samen met zijn vader, maar hij hoort eigenlijk te zwijgen en zijn vader het woord te laten doen. Maar het karakter van Laban toont zich hier al: hij slaat graag ergens een slaatje uit en begeert een deel van de rijkdom die zijn zus al heeft gekregen.
Ze zien het beiden als leiding van God en geven Rebekka mee.
En in vers 53 wordt het zwakke karakter van Bethuël nogmaals benadrukt. Eliëzer geeft geschenken aan Rebekka, haar broer en haar moeder. Vader krijgt dus blijkbaar niets.
Snel terug!
Eliëzer wil de volgende morgen gelijk terug naar Abraham, maar zowel broer als moeder (dus weer zonder de vader!) vragen om nog een dag of tien te blijven. Maar Eliëzer heeft blijkbaar zoiets van ‘de Here is nu met mij, laat ik Hem niet op de proef stellen en mijn taak zo snel mogelijk afronden!’ en wil zo snel mogelijk weg.
In vers 58 zien we dat Rebekka zelf de beslissing mag nemen. Het is dus geenszins zo dat vrouwen in de Bijbel niets te vertellen hebben. Kordaat als zij is stemt zij er mee in om gelijk mee te gaan. Nu zal het nog wel even geduurd hebben voordat alles ingepakt was en de kamelen reisklaar waren, maar dan zegenen ze haar en laten haar gaan.
Ze zegenen haar met een opmerkelijke zegen:
En zij zegenden Rebekka en zeiden tot haar: Onze zuster, moogt gij tot duizenden van tienduizenden worden, en uw nageslacht bezitte de poort van zijn haters.
Gen. 24:60
Uiteraard bidden ze en zegenen ze voor veel nageslacht, maar ook dat haar nageslacht “de poort van zijn haters” mag bezitten. Blijkbaar was er toen al afgunst tegen het volk des Heren, al was dat nog niet eens zo duidelijk geheiligd van de rest van de wereld. Waar komt anders deze bede vandaan? Het kan natuurlijk ook profetisch geweest zijn, maar we zien natuurlijk ook in Gen. 14:22 dat Abraham weigert om geschenken aan te nemen van de koning van Sodom.
De eerste ontmoeting
De scene doet mij een beetje denken aan de parabel van de verloren zoon. Isaak staat alleen niet op de uitkijk, maar zoekt te stilte op om na te denken. En zodra hij ziet dat Eliëzer terug komt, gaat hij hen tegemoet. Rebekka ziet hem komen, stapt van de kameel en vraagt aan de knecht wie het is, en als blijkt dat het haar toekomstige echtgenoot is pakt zij haar sluier en bedekt haar gezicht.
De knecht vertelt Isaak hoe een en ander is verlopen en Isaak brengt Rebekka in de tent van zijn moeder Sara, trouwt met haar en hij gaat van haar houden.
Hoe anders dan tegenwoordig, waar verliefdheid de basis van teveel huwelijken of relaties is. Zodra de verliefdheid, dan ook nog verwart met liefde, over is, gaat men maar uit elkaar, want “ik voel niets meer voor je”. Wat een geestelijke verarming ten opzichte van toen!
De Bijbel leert hier duidelijk dat liefde geen gevoel is, maar een keuze. Het is een keuze voor elkaar, en als God man en vrouw zo duidelijk bij elkaar heeft gebracht, wie zijn wij dan om daar tegen in te gaan?
De laatste zin van Gen. 24:62, de afsluitende zin van dit hoofdstuk, is dat Isaak door Rebekka troost vond na de dood van zijn moeder. Blijkbaar werkt dit inspirerend voor zijn vader, want in Gen. 25:1 staat dat Abraham Ketura tot vrouw neemt. Vergeet daarbij niet dat de oorspronkelijke tekst van de Bijbel geen indeling in hoofdstukken en verzen kent, dus dat deze teksten feitelijk direct achter elkaar staan!
Een vrouw kan dus een troostend element in het leven van een man zijn. En dat kunnen vele mannen met mij denk ik ook wel beamen!
Voor vandaag:
Een opmerkelijk punt wat er voor mij uitspringt is dat de woorden van Rebekka niet zomaar werden aangenomen. Abrahams knecht kijkt zwijgend toe hoe zij ook inhoud geeft aan haar woorden. Hoe zit dat in ons leven? Waar zijn wij als christenen mee bezig? Met Gods Woord? Leven we werkelijk in afhankelijkheid van Hem of doen we eigenlijk meer wat de wereld doet? Hypotheekje, leasecontractje, pensioentje? Of hebben we andere afgoden in ons leven? Vakantie, mooiere auto, motor, kinderen, vrouw, man, huis?
Niet dat er met die dingen iets mis is als we daar op een goede manier mee omgaan, maar wat mij weleens bezwaard is dat er zoveel leed in de wereld is, en wij als westerse, rijke christenen zo machteloos lijken om daar iets aan te doen? Maar we zetten wel elke maand bergen geld apart voor een onbezorgde oude dag voor onszelf. We stouwen onze huizen vol met de laatste tablets, televisies, de laatste mode, terwijl onze broeders en zusters amper 4000 kilometer verderop vervolgd worden, mensen honger lijden en omkomen van de dorst. Raakt het ons nog wel?
Een ander leerpunt is dat wij onze visie op verliefdheid en liefde hoognodig nog eens tegen het licht moeten houden. In deze geschiedenis zien we twee mensen die elkaar op omslachtige wijze leren kennen, met elkaar trouwen zonder elkaar eerder gezien te hebben, en toch van elkaar leren houden. Er is een essentieel verschil tussen verliefdheid en liefde. Verliefdheid is ALTIJD tijdelijk! Het gaat te ver om hier nu een hele studie over te schrijven, maar verliefdheid is altijd tijdelijk omdat het op lange termijn letterlijk dodelijk zou zijn. Liefde is een dagelijks kiezen voor elkaar. In voor- en tegenspoed! Heel wat anders dan veel relaties van tegenwoordig waarbij de koffer in feite altijd in de hal ingepakt klaar blijft staan tot het moment van “Ik voel niets meer” daar is en we verder trekken naar de volgende losse flodder!
Laten we daar als christenen nou eens een lichtend voorbeeld in worden!
Nog geen reacties