Waarom staat dit geslachtsregister in de Bijbel? Een vraag die veel mensen stellen, maar zoals 2 Tim. 3:16, 17 leert dat elk woord met reden in de Bijbel staat. Dus ook deze stamboom. Maar waarom dan? We gaan het zien!
We beginnen in vers 1 met de nakomelingen van Esau, Edom.
In vers 6 staat dat Esau naar een ander land vertrekt, omdat (vs. 7) hun gezamenlijke kuddes te groot waren voor het land om hen te onderhouden. Esau vertrok naar “het gebergte Seir; Esau, dat is Edom”.
Dit gebied ligt in het tegenwoordige Jordanië en is bekend als Petra.
Dit lijkt de laatste keer te zijn dat Esau in Kanaän is. Hij verlaat het beloofde land, neemt zijn hele hebben en houden mee, en vestigt zich in het Seir gebergte.
Vanaf vers 9 worden de nakomelingen genoemd die in Seir geboren worden.
Een opmerkelijke naam is de naam Elifaz, die we ook weer in het boek Job tegenkomen, als één van de “troosters” van Job. Er zijn aanwijzingen dat Job ook in (de omgeving van) Petra woonde en sommige geloven dat Job ook in deze zelfde tijd leefde.
Dat is niet zo gek als je bedenkt hoe oud de mensen vroeger werden. Er zijn wel meer overlappingen.
In vers 12 staat weer een opmerkelijke naam: Amalek. Stamhoofd van de Amalekieten, wat aartsvijanden van de Israëlieten waren.
In vers 20 komen we de Horieten tegen: Zij waren gerelateerd aan de Enakieten, de reuzen. Machtige mannen en ook vijanden van Israël. De Horieten kwamen we eerder tegen in Genesis 14:6 in de “oorlog van de negen koningen”, maar zullen we ook later in de Bijbel , onder meer bij Jozua, nog tegen gaan komen. Daarom laat ik het hier even voor wat het is.
Vers 31 leert dat de leiders van steden, voordat er één koning over Israël heerste, ook koningen werden genoemd. Dit is al eerder ter spraken gekomen bij de strijd van de negen koningen, die in feite meer burgemeesters of stadhouders waren. Al hadden zij natuurlijk wel veel meer macht dan de moderne burgemeester.
In vers 38 komen we een opmerkelijke naam tegen: Baal-chanan. De naam betekent “Baäl is goedgunstig”. Deze naam komt vaker voor, onder meer bij één van Davids beambten, een Gederiet, die het oppertoezicht had over zijn olijf- en vijgenboomgaarden. (1 Kron. 27:28)
Een hele opsomming om zelf eens door te lezen.
Er zijn mensen die suggereren dat Jobab uit vers 33 Job zou zijn geweest. Dat betekent dus dat Job in deze tijd en omgeving geleefd zou hebben.
Lessen
Maar welke les kunnen we nou leren uit Genesis 36. Op het eerste gezicht lijkt het niet meer dan een opsomming van namen, een geslachtsregister, maar als we geloven dat elk Schriftwoord door God met een reden is ingegeven, dan moet er meer zijn.
Eén van de verklaringen zou kunnen zijn dat het contrast van het leven van Esau met dat van Jakob geschilderd wordt. Iets vergelijkbaars zien we in het boek Spreuken, waar wijzen en dommen met elkaar vergeleken worden.
Van het leven van Jakob kunnen we leren dat we terug moeten keren naar Jezus. Daarnaast is het goed om een familie-altaar te bouwen. We zien Jakob gedenkstenen en een altaar bouwen ter herinnering aan eerdere gebeurtenissen en als plaats om God te eren.
Voor teveel mensen is de televisie de moderne variant van dat altaar, maar welke zegen gaat daar van uit?
God kan je leven veranderen bij Zijn altaar. Als we naar Hem terugkeren, kan Hij iets doen bij dat altaar van aanbidding en kan God ook ons leven (weer) zegenen.
De derde les die we kunnen leren is dat we ons af moeten scheiden van de wereld. Er komt een tijd dat we uit onze comfortzone (Sichem) moeten komen. Weg van de wereldgelijkvormigheid. Weg van de verdorvenheid. Gooi je afgoden weg. Jakob begroef ze, maar misschien is verbranden nog wel beter!
Doe alles uit je leven weg wat tussen jou en God staat! Bidt hier over. Is er iets wat tussen jou en God staat? Is er iets wat meer genegenheid oproept dan God? Wat meer aandacht van je krijgt dan God?
Hoeveel tijd spenderen we achter het altaar wat televisie heet? Hoeveel aandacht eist die op? En wat geeft hij meer dan God je kan geven? Zijn er geen waardevollere dingen om je aandacht aan te geven? Je man of vrouw? Kinderen? Lopen met je honden in de vrije natuur, Gods Schepping?
Jakob had een verandering van hart. Zijn hele leven veranderde.
Schrale troost: Ik schrijf nu ook voor mezelf.
Esau
Esau’s leven staat in schril contrast met dat van Jakob. Hij verliet het beloofde land. Hij stapte weg onder God’s Zegen en in plaats van in Bethel te blijven, gaat hij naar Seir.
Waar Jakob altaren bouwde, bouwde hij een ongoddelijke familie door te trouwen met de dochters van de Kanaänieten. Dat was nooit de bedoeling, hij ging een ongelijk span aan (2 Cor. 6:14). Dit kon God niet zegenen.
Hij koos de weg van de wereld. In plaats van zich af te keren van de wereldgelijkvormigheid. Daarom worden al deze namen genoemd. Zij zijn de personificatie van alles wat duivels is.
Ze aanbaden afgoden. In plaats van de afgoden uit hun leven weg te doen, worden zij Baäl-aanbidders. Ze vinden de aanbidding van Baäl uit. Ze maken hun eigen goden en aanbidden die.
Er is geen sprake van nederigheid in hun leven, maar trots en hoogmoed. Vandaar alle namen en titels. Ze worden allemaal ‘heersers’, “stamhoofden”, ‘koningen’, en dergelijke genoemd. Pompeuze hoogmoed. Dat zagen we bij Jakob niet. En zien we dat tegenwoordig in het valse christendom ook niet?
Esau’s leven eindigde in leegheid. In plaats van het voltooide werk aan het Kruis, eindigde zijn leven in Edom. Daar is niets meer dan een stel bedoeïnen, nomaden, Arabieren (aldus een christen-Arabier!), verder niets.
Dat is het einde van een leven als het leven van Esau
Leren
We kunnen (ook) leren van de fouten van anderen. Daarom zet God deze zaken ook in Zijn Woord. God wil dat we leren van een leven wat voor de Here geleefd wordt (Jakob), maar ook van een leven wat in afwezigheid van God geleefd wordt (Esau).
Nog geen reacties