Wat een heftige gebeurtenis moet dat geweest zijn! Abraham zit op het heetst van de dag (Gen. 18:1) siësta te houden in de ingang van zijn tent. En toen hij opkeek zag hij drie mannen (Gen. 18:2). Je ziet de filmbeelden al voor je. De brandende zon, het stof van de woestijn, een briesje wat wat stof doet opwaaien, misschien nog een tumbleweed die voorbij komt rollen, Abraham die zit te dutten in de schaduw van zijn tent en dan komen er drie mannen aanlopen die op een afstandje blijven staan en wachten tot Abraham opkijkt. God op de koffie!
Geen dwang, geen drang, ze wachtten rustig tot Abraham opkeek. (Gen. 18:2). Zo is God, een Gentleman. Hij dwingt niet.
Terwijl ik dit schrijf, vraag ik mij af… Waarom drie? Is dit de eerste openbaring van de Drie-eenheid zonder dat wij het weten? (spoiler alert!) Nee, maar dat blijkt pas verderop. (Gen. 18:22)
Er was iets bijzonders aan deze drie rustig wachtende mannen, want Abraham, zelf heer over veel mensen, staat op, loopt naar hen toe en boog zich ter aarde, en zegt
Mijn heer, indien ik uw genegenheid gewonnen heb, ga dan niet aan uw knecht voorbij.
Er moet dus wel iets aan deze mannen geweest zijn, waardoor Abraham duidelijk wist dat zij, of tenminste Één van hen, mijlenver boven hem stonden. Wat ook opvallend is, is dat geen van de drie mannen specifiek genoemd als Degene waar Abraham voor buigt. En ook verder in het hoofdstuk, tot vers 22, wordt alleen gesproken over de Here, alsof zij alledrie Eén zijn! Zie ook Gen. 1:26 waar in de meervoudsvorm over God gesproken wordt!
Heer, Here, Y@hova, YHWH
Het woord wat in Gen. 18:3 gebruikt wordt en vertaald is met “heer”, is Adonay. Dit woord kan zowel “mijn heer” als “mijn Heer” betekenen. Het wordt zowel voor een mens als voor God gebruikt. Echter wordt door Joden vaak gebruikt in plaats van YHWH als uiting van eerbied.
In vers 1, vertaald met een hoofdletter, staat het woord ‘Y@hovah’. Dit is de geschreven vorm van YHWH met de klinkers van Adonai uit eerbied voor de Heilige Naam! Deze naam wordt in het judaïsme niet uitgesproken uit eerbied.
Gastvrijheid is belangrijk
Abraham is gastvrij en biedt zijn (G)gast(en) een broodje en water aan. God op de koffie zouden we tegenwoordig zeggen. Gastvrijheid is tegenwoordig een hoog goed in het Midden-Oosten en de Bijbel roept ook ons daar in Hb. 13:2 toe op. De mannen nemen plaats onder een boom en Abraham zet alles in beweging om zijn gasten te voorzien van versgebakken brood, vers vlees, boter, melk en water. Een complete maaltijd dus.
De mannen eten en Abraham staat er bij. De mannen vragen ook naar zijn vrouw, Sara. Natuurlijk is de Here altijd in mensen geïnteresseerd, maar Hij vraagt het nu ook om een speciale reden. In Gen. 18:10 maakt God de belofte van een zoon wel heel specifiek als Hij zegt
Voorzeker zal Ik over een jaar tot u wederkeren, en dan zal uw vrouw Sara een zoon hebben. En Sara luisterde bij de ingang der tent, die zich achter Hem bevond.
Sara lacht. (Vergelijk Gen. 17:17 waar Abraham deze zelfde reactie gaf!) Ze wacht al zo lang op de vervulling van de belofte, en inmiddels ‘ging het Sara niet meer naar de wijze der vrouwen’. Met andere woorden: Ze werd niet meer ongesteld, en had dus, menselijk gezien, de vruchtbare leeftijd inmiddels achter zich. Dus Sara lacht om wat de mannen zeggen. Begrijpelijk? Ja. Wordt God boos? Nee.
En dan, opvallend, vraagt God aan Abraham waarom Sara lacht en Gods belofte in twijfel trekt. Dan is mijn eerste reactie als westerse christen: “Ja, hoe moet hij dat weten?” Natuurlijk kon Abraham het ook wel verzinnen, maar belangrijk is nu waarom God het aan Abraham vraagt.
In Genesis 2 kunnen we lezen dat de vrouw is geschapen als hulp voor de man, en in 1 Cor. 11:3 dat de man het hoofd van de vrouw is. God spreekt Abraham dus aan op zijn rol als priester van zijn gezin. Deze gebeurtenis doet mij denken aan de huidige kerk. God heeft door profeten op laten schrijven dat de kerk in de laatste dagen de weg compleet kwijt zal raken. En ook dat het oordeel bij de kerk zal beginnen. Zonder daar nu al te diep op in te gaan wil ik slechts de vraag neerleggen of het inderdaad niet zo is dat de meeste wantoestanden binnen de huidige kerk, plaatsvinden in kerken waar vrouwen een leiderschapsrol vervullen?
Eigenlijk zou het onderwerp van diepgaand onderzoek moeten zijn, en ik hoop natuurlijk dat ik er de plank volledig mis sla, maar denk er eens over na.
De reactie van Sara
De reactie van Sara is een beetje vergelijkbaar met die van Eva. Ze gaat ontkennen wat ze deed. En hier zien we niet de donderende boze God die de wereld het liefst voor ogen heeft, maar een genadige God die Sara liefdevol op haar plaats zet. Hij zegt alleen ‘Nee, je hebt wel gelachen.’
Maar Hij vernietigd haar niet, trekt Zijn belofte niet in, stenigt haar niet, veroordeeld haar niet… Niets van dat alles. Als een liefdevolle Vader laat Hij alleen merken dat Hij de waarheid wel kent, maar ook dat Hij er begrip voor heeft. De kinderloosheid was een zware last voor Sara, en in haar beleving is de mogelijkheid om nog een kind te krijgen voorbij. In haar ogen heeft God Zijn kans misschien wel gemist, maar we lezen wel vaker, gelukkig lang niet altijd!, dat God eerst een onmogelijke situatie laat ontstaan, om vervolgens Zijn almacht te laten zien en, tegen alle natuurwetten in, Zijn belofte te vervullen!
God zegt het Zijn geliefden
Vandaag de dag zeggen veel christenen dat Jezus zal komen “als een dief in de nacht” (1 Tess. 5:2), maar is dat zo? Lees dan 1 Tess. 5:4 ook even, want om de een of andere reden wordt dat vers dan maar al te vaak vergeten!
En hier, in Gen. 18:17, zien we hetzelfde.
En de HERE dacht: Zou Ik voor Abraham verbergen wat Ik ga doen?
En God besluit om Abraham het doel van Zijn bezoek aan aarde kenbaar te maken. God zegt dat Hij gaat kijken hoe de situatie in Sodom is. Meer niet.
En toch trekt Abraham de conclusie dat God Sodom dan gaat vernietigen. Sommigen zouden zeggen dat Abraham een rhema in zijn hart kreeg. En dan denkt Abraham waarschijnlijk ook gelijk aan zijn neef, Lot waarvan hij weet dat die in Sodom woont. In Genesis 13 lazen we dat het land waar Abraham en Lot samen woonden te klein voor hen beiden was, en dat Lot er voor koos om richting Sodom te vertrekken. Hij liet zich lokken door grazige weiden en veel water voor zijn vee, door een vruchtbaar landschap. Blijkbaar wist hij niet hoe zondig en onrein de situatie was, en dat zou hem later veel smart bezorgen.
Niet de Drie-eenheid
In Gen. 18:22 wordt voor het eerst duidelijk dat het waarschijnlijk niet om de Drie-eenheid gaat. De mannen lopen namelijk weg, maar Abraham blijft voor de Here staan.
In Gen. 18:33 staat dat de Here weg gaat, maar er wordt niet gezegd waar naar toe. In Gen. 19:1 wordt duidelijk dat de Here Zelf niet mee ging naar Sodom, want daar staat dat de twee engelen in de stad aankomen.
Daar wordt dus ook pas duidelijk dat de “mannen” feitelijk “engelen” waren. Dat zien we vaker in de Bijbel en ik heb al eerder verwezen naar Hb. 13:2.
Het pleidooi
U kunt zelf lezen hoe Abraham bij de Here pleit om de stad te bewaren. Maar Abraham vraagt eerst of de Here de stad wil bewaren als er 50 rechtvaardigen in de stad leven en de Here zegt dat toe. Blijkbaar twijfelt Abraham nogal over het aantal rechtvaardigen, want als een goede advocaat (of verkoper) pleit hij verder en krijgt uiteindelijk de toezegging dat de Here de stad zal bewaren als er tien rechtvaardigen wonen.
Ik zie dan voor me hoe Abraham even een snel sommetje in zijn hoofd maakt en uiteindelijk concludeert dat dat wel moet lukken en hij laat het erbij. (Gen. 18:32)
Maar dat blijkt niet het geval te zijn. Volgens de Joodse traditie stop je bij 10 omdat God de wereld niet spaarde voor 8 rechtvaardigen, dus ga je niet verder vragen dan 10. Maar let op iets bijzonders: God redde Lot wel als individu (plus gezin) van de vernietiging van Sodom. Mogen we hier een bevestiging zien van de leer van de Opname voor de Grote Verdrukking?
Genade
Maar hoe grappig je dit ook uit kunt beelden, er ligt een belangrijke boodschap in. De Here is genadig vanwege de rechtvaardigen in Sodom.
God spaart een zondige wereld vanwege de rechtvaardigen die er wonen. Ondanks alle onrecht dat we om ons heen zien gebeuren, waar we dagelijks over in de krant lezen, waar we ook zelf steeds vaker mee geconfronteerd worden, spaart God de aarde nog steeds, vanwege de rechtvaardigen.
Maar er komt een moment dat de maat vol is! De Bijbel voorspelt dat voor de nabije toekomst. De rechtvaardigen zullen dan in Zijn genade weg worden genomen en er zal een tijd aanbreken op aarde die gruwelijker en wreder zal zijn dan alles wat we toe nu toe gezien hebben. Maar er ligt ook gelijk de belofte in dat het ook nooit meer zo erg zal worden!
Is dat wreed van God? Nee, want het is uiteindelijk de keuze van de mens zelf! Ieder mens heeft de keuze om rechtvaardig of onrechtvaardig te zijn. Ieder mens heeft de keuze om God te geloven of niet! We hebben allemaal de keuze om te geloven in Jezus of niet. God heeft meer dan genoeg gewaarschuwd en meer dan genoeg op de Weg gewezen. De Bijbel is het best verkochte en meest gelezen Boek ter wereld!
Voor vandaag:
God laat in Gen. 18:15 duidelijk zien dat we voor Hem niets hoeven te verzwijgen. Hij weet het toch al wel. En Hij veroordeeld ons er niet om, want Hij kent de mens die Hij geschapen heeft. Hij kent onze zwakheden, onze twijfels, onze worstelingen, ons ongeloof en Hij komt ons daarin te hulp! Ga dus met je vragen, twijfels en onzekerheden tot God. Hij zal je helpen! Misschien niet, net zoals bij Sara, op de manier die wij wel even voor Hem verzonnen hebben, maar op Zijn tijd en op Zijn manier!
Genade: God spaart de wereld nog steeds vanwege de rechtvaardigen. We leven nog steeds in relatieve rust, al zien we de onrust om ons heen wel toenemen. Als christenen mogen we bij God geborgen zijn en weten dat we in Zijn Hand veilig zijn. Wat er ook gebeuren gaat! Dat is heel wat anders dan de onverschilligheid van de wereld die ook hand over hand toeneemt.
Als christen ben je gerechtvaardigd doordat Jezus voor je zonden gestorven is. En daardoor val je onder Gods genade.
Voor morgen:
Eens zal de beker vol zijn. Dan zal de ‘weerhouder’ van de aarde weg worden genomen en zal de duivel pas echt zijn ware gezicht kunnen laten zien! Dat klinkt natuurlijk heel negatief, maar er volgt na deze meest verschrikkelijke tijd een periode van echte vrede! En dan kunnen we ook letterlijk bij God op de koffie!
Nog geen reacties