Betel vs Sodom
Spread the love

Na de misschien wel wat begrijpelijke flater van Abram bij de farao, al twijfel ik er sterk aan of ik zover had kunnen gaan dat ik mijn vrouw in het bed van een andere man zou willen zien om mijn leven te redden, is Abram met zijn vrouw, Lot en hun hele veestapel, slaven en slavinnen, tenten en bezittingen naar de uitgang van Egypte begeleidt en waarschijnlijk met het verzoek om nooit weer terug te komen het land uit gezet.

Hoe anders is dat tegenwoordig in ons land. Zich misdragende ‘gasten’ krijgen van alle kanten begeleiding, opvang, ondersteuning, zelfs als zij al uitgeprocedeerd zijn en keer op keer laten zien dat zij ons en ons land haten en er alles aan doen om hier chaos te scheppen. Komt het misschien omdat in het geval van Abram de leider van het land zelf direct getroffen was? Ik weet dat ik nu iets, in sommige kringen, controversieels ga zeggen, maar ik denk dat wij hier uit mogen leren dat we best wat meer eisen mogen stellen aan immigranten c.q. vluchtelingen en niet zo maar alles hoeven te accepteren.

Terug naar huis

Vanuit Egypte trok Abram met zijn gevolg naar het Zuiderland. Een logische route omdat het zuiden van Israël aan Egypte grenst. Abram reisde van pleisterplaats naar pleisterplaats tot hij weer op de plaats was gekomen waar hij op de heenweg een altaar voor de Here had opgericht, zoals we in Genesis 12 lazen.

We krijgen hier in Gen. 13:3 de aanwijzing dat die plaats gelegen heeft tussen Betel en Ai. De vroegere locatie van Ai is momenteel niet met zekerheid bekend. Archeologische vondsten spreken elkaar tegen, maar de dichtstbijzijnde mogelijke locatie, die ik heb kunnen vinden, ligt op ca. 18 kilometer van Betel, dus zou een kandidaat kunnen zijn. Veel archeologen verwijzen naar het huidige Et-Tell, maar dat is volgens Google een bergtop en geen stad. De dichtstbijzijnde stad is dan Barkan of Salfit.

In Gen 13:5 wordt kort opgemerkt dat Lot nog steeds bij hem was, maar in Gen. 13:6 ontstaat het probleem dat de beiden mannen samen zoveel vee bezaten dat de streek waar zij hun tenten op hadden geslagen niet voldoende voedsel voor beider kudden leverde. Dit is dus voor een groot deel het gevolg van de cadeaus van farao, want toen Abram en Lot eerder in deze streek waren was dit probleem er niet. Gezien de tijdspanne, Abram was al 75 toen hij uit Haran vertrok, mogen we aannemen dat in een relatief korte tijd een behoorlijke groei geweest is.

Abram vermijdt, in dit geval terecht, een conflict, er is al heibel tussen de herders van Lot en zijn herders (Gen. 13:7), en hij stelt voor dat hun wegen daar scheiden. Hij geeft lot de keuze en zal zelf de andere kant op trekken.

De keuze van Lot

Lot ging zich verdiepen in zijn keuzemogelijkheden en zag dat destijds het gebied rond de Jordaan en Sodom mooi groen was, dus hij koos op menselijke gronden voor Sodom. Op het kaartje (klik om te vergroten) is te zien dat juist Betel nu het groene gedeelte is. Betel ligt vlak boven het huidige Ramallah. Over de precieze ligging van Sodom bestaan ook nog wat twijfel, maar die wordt veelal wel op ongeveer de aangegeven plaats gesteld, momenteel een redelijk dor uitziend gebied op Google Maps,

Betel vs Sodom

Eigenlijk kan ik maar één goede reden verzinnen waarom Lot voor Sodom koos, en dat is de grazige weiden voor zijn vee. In Gen. 13:13 zien we de opmerking al staan dat de mannen van Sodom “zeer slecht” waren tegenover de Here. Lot had dat kunnen weten, wist het misschien ook wel, maar toch koos hij er voor om zijn tenten “tot bij Sodom” op te slaan. Hij ging dus bewust wonen onder de rook van zonde.

De Bijbel gaat nu verder niet in op de consequenties die deze keuze voor Lot had, maar later komen we hem weer tegen (Gen. 19) en zelfs ‘zittend in de poort’, van oudsher de plaats waar de bestuurders van een stad samen kwamen. Hij stond dus toch in een bepaald aanzien in de stad, hoewel hij volgens 2 Petr. 2:7 zwaar leed onder de zonden van de stad.

Maar daar komen we over een paar hoofdstukken wel op terug.

Een hernieuwde belofte aan Abram

De rest van dit korte hoofdstuk gaat over Abram. God is hem vergevingsgezind en hernieuwd de belofte dat Abram veel, heel veel, nakomelingen zal krijgen. Zijn nakomelingen zullen zijn als het stof der aarde. Wie kan het stof der aarde tellen? In Gen. 22:17 (e.a.) krijgt Abram, die dan inmiddels Abraham heet, de belofte dat zijn nakomelingen zullen zijn “als de sterren des hemels”.

Dit is voor veel mensen aanleiding geweest om te zeggen dat de Bijbel onzin was. Het aantal sterren is immers best te tellen. Tegenwoordig bevestigt het de Bijbel juist, want inmiddels weten wij dat het aantal sterren des hemels echt niet te tellen is! Wij weten nu wat men toen niet wist. Dat er talloze sterrenstelsels zijn met ieder talloze sterren in zich. Zoveel dat het voor een mens niet te tellen is, letterlijk niet te tellen is!

Een andere belofte is dat het gehele land wat hij ziet voor hem en zijn nakomelingen zal zijn en blijven. Het was op dat moment nog niet zo, eigenlijk was Abram een vreemdeling in een vreemd land, want hij kwam uit noorderlijker gelegen streken.

In vers 17 krijgt Abram de opdracht het land te doorwandelen in de lengte en de breedte, want God zal het hem geven!

Uiteindelijk vestigt Abram zich dan bij de terebinten van Mamre, bij Hebron

Voor vandaag

Weer lezen we de les dat we op God kunnen en moeten vertrouwen. Maar vooral ook dat God genadig is, want Abram had zijn vrouw terug gekregen (Gen. 13:1) en hij was in Egypte zeer rijk geworden (Gen. 13:2). Abram is een beetje een zwerver. Hij trekt vanuit Haran eerst helemaal tot in het Zuiderland van Israël en als er hongersnood is nog verder naar Egypte. Abram is in beweging, blijft ook in beweging. God kan hem daardoor (terug) leiden naar de plaats waar God hem hebben wil, een plaats waar hij al eerder was.

Bedenk eens voor uzelf of u op de plaats bent waar God u hebben wil. Of legt God een onrust in uw hart, spreekt God door aanwijzingen om u heen dat Hij u eigenlijk ergens anders had bedoeld? Jezus zei dat een profeet in zijn eigen stad niet geliefd is. Vaak zien we dat ook, en ik heb het zelf ook aan den lijve ondervonden doordat ik tijdens een Evangelisatie-actie van iemand die mij van voor mijn bekering kende de vraag kreeg: “Jij? Christen?”. Veel mensen geloven niet dat je als mens kunt veranderen. Alleen christenen die het zelf mee hebben gemaakt weten 100% zeker dat het wel mogelijk is. Als het niet mogelijk zou zijn, dan zou ik vandaag deze tekst niet hebben kunnen schrijven.

Veel mensen gebruiken hun leeftijd als excuus, maar Abram was ook al 75 toen hij uit Haran vertrok. Hij werd door Gods macht nog vader toen dat biologisch allang niet meer mogelijk was! Kijk dus niet naar uw leeftijd, maar luister naar God! Is het niet zo dat juist mensen op hogere leeftijd, gepensioneerden, tijd hebben om de wereld over te reizen en anderen over God te vertellen? De loonslaaf van 2019 kan slechts 20 dagen per jaar. De pensionado hoeft niet eens 20 dagen per jaar thuis te zijn!

Lot in 2019

Lot koos voor de menselijk gezien meest logische keuze. Een aantrekkelijk groen gebied met meer dan voldoende voeding voor zijn kudde. Zijdelings wordt opgemerkt dat hij onder de rook van de zonde gaat wonen. Later lezen we dat hem dat veel leed berokkent. Als rechtvaardige zou de zonde ons moeten raken. De enorme hoeveelheid zonde die we vandaag de dag om ons heen zien mag ons niet af gaan stompen, maar we zien overal in de kerken dat het wel gebeurd. Zonden worden geaccepteerd, weg gemoffeld, “met de mantel der liefde bedekt”, en zo druppelt de zonde ook de kerk binnen.

Homoseksuele voorgangers, oudsten waarvan de hele Gemeente wel weet dat zij overspel plegen. Het is niet nieuw. Paulus schreef er al over. Ouders die kinderen maar laten gamen, “want anders doen ze het toch wel bij vriendjes”. Die internet volledig toegankelijk hebben voor hun kroost. Zelf weten ze vaak niet eens wat er allemaal voor onreinheid, ontucht en geweld er op internet te vinden is. Hun kinderen weten het maar al te goed! En zo worden onze kinderen meegetrokken een zondige, wereldse leefstijl in.

Lot was volwassen. Lot was in staat om rechtvaardig te blijven, maar hij leed er zwaar onder!

Nog geen reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.