Weer zo’n leuke studie die min of meer spontaan ontstond. De aanleiding was een gesprekje met een vriend over kleding. Hij vindt dat je onder alle omstandigheden gekleed mag gaan “zoals je zelf bent”, al loop je er bij “als een zwerver”.
Later bedacht ik dat hij ook niet helemaal consequent is, want toen hij trouwde had hij ook een trouwpak aan, dus ergens klopt de stelling van degenen die dit claimen niet. Ook bij zakelijke aangelegenheden zijn de meeste christenen opeens netjes gekleed en ik moet de eerste christen nog tegenkomen die in een T-shirtje, korte broek (met rafels) en op teenslippers naar de koning(in) gaat. Dus toch maar eens kijken wat de Bijbel er over zegt.
Kleding – zoals je bent?
De Bijbeltekst dat je “bij God mag komen zoals je bent” wordt vaak in de strijd geworpen als het over onderwerpen als deze gaat. Maar in hoeverre is dit van toepassing. Mijns inziens totaal niet.
Op de eerste plaats is kleding geen onderdeel van je identiteit, je wezen, wie je bent. Wel is kleding een uiterlijk kenmerk waar je veel mee kunt zeggen, maar het zegt niets over wie je werkelijk bent. Ja, je mag bij God komen zoals je bent, maar is het ook de bedoeling dat je zo blijft?
Het lijkt me duidelijk dat dat niet zo is. God kent je zoals je bent in onbekeerde staat, dus je hoeft voor Hem niets te verbergen. Hij weet het toch al, dus kom maar zoals je bent, dan kan Hij je beter maken. Je komt dus als geestelijke zwerver, maar wordt door je bekering een Koningskind!
Heb jij ooit een Koningskind in functie in zwerverskleding zien lopen?
Jezus roept mensen op om tot Hem te komen in Mt. 11:28-30, en geeft daarin ook gelijk aan dat Hij je kan veranderen.
Voor je bekering: “Vermoeid en belast”, na je bekering: “rust”
Hoeveel mensen in de wereld lijden niet onder de druk van de wereld? Zijn vermoeid en belast? Het hebben van een “burn-out” lijkt haast wel mode. Terwijl ik dit schrijf zitten we in de naweeën van de eerste Coronapandemie, de Covid-19. Velen nemen de vaccinatie die wereldwijd aangeboden wordt “omdat ze weer normaal willen leven”.
Terug naar “vermoeid en belast”? Een leven in constante angst voor de volgende pandemie? (Vermeende) klimaatverandering? Instortende economie? Werkloosheid? De lijst van dingen waar mensen zich zorgen over maken is zo langzamerhand eindeloos aan het worden.
Of ga je dan toch liever vooruit naar de rust die Jezus beloofd?
neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen;
Mt. 11:29
Het juk wat de Farizeeën destijds aan de mensen oplegden was hard en zwaar. Ze konden zich er zelf ook niet eens aan houden, maar eisten het wel van anderen. Als ik er even over nadenk lijkt dat wel heel serieus op wat er momenteel ook gebeurt. Leiders eisen van alles van de hen toevertrouwde kudde, maar haalden keer op keer de krant omdat ze zich er zelf niet aan hielden.
Jezus belooft dat Zijn juk licht is. Hij is zachtmoedig en nederig van hart. Hij zoekt het beste voor ons. En weer belooft Hij rust voor onze zielen.
De onrust van de wereld, tegenover de rust van Jezus die echt elk verstand te boven gaat!
Kleding – er is nogal verschil
Het woord “kleding” komt slechts 27 keer voor in de NBG-vertaling. De eerste plaats waar sprake is van kleding is Gen. 3:7. Toen Adam en Eva ontdekten dat zij naakt waren, maakten zij schorten van vijgebladeren. Niet echt kleding, dat kwam in Gen. 3:21. Hier is tevens sprake van het eerste offer volgens veel Bijbeluitleggers. De kleren worden van “vellen” gemaakt. Het woord in de grondtekst verwijst naar huid van dieren. Er moest toen dus al een dier sterven voor onze zonde. De mens kreeg kleding om zijn naaktheid te bedekken.
Hier zien we ook een mooi voorbeeld. Als de mens een oplossing zoekt en vindt is dat altijd halfslachtig. God kwam ook hier al met de uiteindelijk beste oplossing.
Op diverse plaatsen wordt gezegd dat wij er voor moeten zorgen dat anderen gekleed zijn en blijven (Ex. 21:10; Dt. 10:18; Spr. 31:21)
Om (een) indruk te maken (zie onder)
Als bescherming (Job 24:7)
Als handelswaar (Spr. 31:24)
Kleding als middel om (een) indruk te maken
Kleding zegt iets over je status. Toen de koningin van Seba naar koning Salomo kwam, was zij onder meer onder de indruk van de kleding van zijn bedienden. (1 Kon. 10:5; 2 Kron 9:4). De kleding van zijn bedienden maakte blijkbaar meer indruk dan de kleding van koning Salomo zelf, want daar wordt geen woord over gezegd. Het feit dat zijn bedienden blijkbaar ook uitmuntend gekleed waren, maakte echter wel indruk op haar.
En denk ook eens aan uniformen. Ook die zijn vaak ontworpen om indruk te maken. Daarnaast geven zij een bepaalde (professionele) status aan. Een arts in een witte jas komt serieuzer over dan diezelfde arts in korte broek en T-shirt terwijl hij onder de motorkap van zijn hobbyauto staat te sleutelen.
Jehu roeide de afgodendienst aan Baal uit door de profeten van Baal gewaden aan te laten trekken van de “dienaren des Heren”. Kleding geeft dus ook aan bij wie men hoort. Een priester des Heren droeg andere kleding dan een afgodendienaar.
Een ander mooi voorbeeld in deze is de geschiedenis van David die voor de Ark danste. Deze is te vinden in 2 Samuël 6. Vaak wordt er gesteld dat David naakt gedanst zou hebben, omdat Mikal in vers 20 zegt dat David zich ontbloot zou hebben. Het woord wat daar in de grondtekst staat, galah, hoeft echter niet perse lichamelijke naaktheid te zijn. In vers 14 staat namelijk dat David een efod droeg, een priestergewaad.
Dit zou kunnen betekenen dat de rol van een priester lager werd geschat dan die van een koning en dat David door het afleggen van zijn koninklijke gewaad zich verlaagde, en zich als het ware ontkleedde voor de mensen. De efod werd normaal gesproken over andere gewaden heen gedragen, maar bedekt in ieder geval de voor- en achterkant van de drager, dus naakt was David in ieder geval niet.
Kleding geeft dus ook je status in de maatschappij aan. En als Koningskinderen zou onze maatschappelijke status tot de hoogste moeten horen!
Kleding als middel van respect
Soms is het bizar om te zien hoe christenen naar de kerk gaan. In korte broek, op teenslippers. En dan zeggen ze dat ze de Allerhoogste, Almachtige Heer, Schepper van Hemel en aarde, Koning der koningen gaan dienen. Denk er eens over na. Zou je zo ook naar een wereldse koning gaan? Ga je zo naar een sollicitatiegesprek? Of trek je dan uit respect toch iets beters aan? Waarom dan niet als je naar het huis van God gaat? Naar de Koning die boven alle koningen staat!
In deze rol is kleding ook een afspiegeling van je zelfwaarde. De manier waarop je gekleed gaat zegt ook iets over de waarde die je jezelf toedicht. Als zondaars is onze waarde nihil, maar door Christus zijn we erfgenamen van de Allerhoogste geworden. Mag je dat niet laten zien? Ben je het niet waard om goed en netjes gekleed te gaan?
Daarnaast is kleding een uiting van respect naar degene toe waar je naar toe gaat. Niemand haalt het normaal gesproken in zijn hoofd om in korte broek en op teenslippers op zijn bruiloft te verschijnen. Ook gaat niemand zo gekleed op audiëntie bij de koning.
Waarom kleden we als erfgenamen van de Allerhoogste dan wel zo in het dagelijks leven? We zijn toch ambassadeurs van de Hemel?
Van Jezus wordt gezegd dat Hij niets had op deze aarde, maar bij de kruisiging werd wel duidelijk dat Hij bijzondere kleding had. Er wordt in Joh. 19:23 geschreven dat Zijn onderkleed aan één stuk geweven was zonder naad. Om dat kledingstuk werd ‘het lot geworpen’, zodat weer een profetie in vervulling ging zonder dat de betrokken Romeinse soldaten het wisten.
In het leger, en volgens veel christenen zijn we soldaten in het Hemelse leger, speelt kleding een cruciale rol. Het gevechtstenue moet bescherming bieden en tegelijkertijd zo flexibel zijn dat de soldaat zo min mogelijk gehinderd wordt. Ook zit alles bij iedereen op dezelfde plaats, een praktische, doeltreffende regel. Op het moment dat een soldaat gewond raakt weet iedereen gelijk waar zijn EHBO-kit zit, en kan direct handelend optreden.
Bij officiële gelegenheden zijn alle manschappen, van de soldaat tot de generaal, onberispelijk gekleed. En dat geldt nog steeds in deze tijd van afnemend respect voor alles. Schoenen in hoogglans gepoetst, alle kleding strak gestreken, alle knopen goed vastgezet (met het betreffende embleem rechtop), broek strak in de plooi.
Uiterlijke schijn? Ongetwijfeld, maar het dwingt wel respect af en verwijst naar iets hogers. Men dient gezamenlijk een hoger doel, wat boven ons als individu uitstijgt. Al is het maar nationale trots, patriottisme, het maakt je als individu onderdeel van iets groters.
Weest niet bezorgd
Een tekst die dan wel als tegenwerping wordt gebruikt is Lc. 12:22, 23. Maar Jezus zegt hier niet dat je geen aandacht aan je kleding mag besteden. Juist in deze tijd, waarin de kleding steeds uitdagender wordt, kunnen we ons als christenen onderscheiden door niet met de meute mee te lopen.
Nu zijn dit twee extremen, maar het kan geen kwaad om rekening te houden met je kleding als christen. Een bekend gezegde is
Wie niet in de uitverkoop is, moet niet adverteren
Daarmee werd vroeger veel algemener bedoeld dat met name vrouwen zich niet uitdagend moeten kleden. Men was zich bewust dat ze daarmee gevoelens op kunnen roepen, waar ze zelf dan de consequenties weer niet willen dragen.
Feitelijk ligt het voor mannen natuurlijk hetzelfde. Ook zij kunnen door hun kleding gevoelens bij vrouwen oproepen die tegenwoordig wel gezien worden als de basis van een kortstondige relatie, maar die eigenlijk pas opgeroepen zouden moeten worden bij een langdurige, duurzame relatie. Seks is niet de basis, maar de bekroning!
Wat Jezus bedoelde is dat zorgen om kleding geen hoofdrol moet gaan spelen in je leven. We kennen allemaal de beelden van televisie van vrouwen die uren voor de klerenkast staan en dan moeten concluderen dat ze niets hebben om aan te trekken. Dan maak je een afgod van kleding, en dat is nooit de bedoeling.
Maar dat is van een heel ander niveau dan er gewoon voor zorgen dat je een beetje netjes en respectvol gekleed gaat.
Zomer
Gekke is dat het de meeste mensen in de winter wel lukt om normaal gekleed te gaan, maar zodra de eerste zonnestralen om de hoek komen, hebben met name in westen en noorden mensen opeens de neiging om zo bloot mogelijk over straat te gaan. Nou is het misschien persoonlijke smaak, maar in de meeste gevallen zijn de lichamen die je dan te zien krijgt nou ook niet bepaald een toonbeeld van esthetische schoonheid. Maar tegenwoordig schaamt men zich nergens meer voor, terwijl de Bijbel nog spreekt over het ontbloten van je schaamte.
Wat mij betreft valt je zo kleden dat je legging een “fluisterpantalon” wordt daar ook onder. En waarom moet je alles laten zien? Een goed verpakt cadeau is toch veel leuker?
Is het u weleens opgevallen dat mensen in de warme landen juist veel meer bedekt gekleed lopen? Zelf heb ik door omstandigheden tijdens een reis naar het Midden-Oosten bedekt gekleed moeten lopen, en eerlijk gezegd kreeg ik het pas warm toen ik korte broeken en mouwen mocht gaan dragen. De zon van je huid houden is een prima manier om je temperatuur lager te houden. En dat is eigenlijk ook wel logisch.
Conclusie
De Bijbel leert dat wij wel in deze wereld leven, maar niet van deze wereld zijn. Dat mogen we ook laten zien door onze kleding. Maar gij geheel anders, dus waarom zoeken we op het gebied van kleding dan zo vaak juist de onderste weg, terwijl onze Heiland Zelf een onderkleed droeg waar om gedobbeld werd.
Persoonlijk ben ik absoluut geen modevolger en loop ook zeker niet in de allerlaatste mode, maar ik probeer wel een beetje netjes gekleed te gaan, tenzij de omstandigheden aanleiding geven om daar van af te wijken. Je gaat niet met een driedelig kostuum (wat ik niet heb) de natuur in om met je hond te wandelen of in de tuin werken.
Maar het is mijns inziens een misvatting dat we als christenen maar zo goedkoop en schamel mogelijk gekleed moeten lopen. Wat dragen we daar mee uit? Proberen we medelijden op te wekken? Eerder afkeer denk ik.
Goede kleding hoeft overigens niet duur te zijn, ik koop prima overhemden voor een schijntje van de winkelwaarde op diverse websites. Vaak niet nieuw, maar dat zijn ze na één keer dragen door mij zelf ook niet meer.
Nog geen reacties