De platte aarde

De berichten over de platte aarde doen van tijd tot de ronde op diverse social media. Voor- en tegenstanders maken elkaar – zoals gebruikelijk op social media – uit voor alles wat je maar kunt bedenken. Legio aan “bewijzen” worden aangevoerd, waarvan de meeste in dit artikel ontkracht worden

Er is op facebook weer een nieuwe hype ontstaan over de vraag of de aarde nou plat of rond (bolvormig) is. Sceptische atheïsten kunnen zich achter de oren krabben, want de gelovers in een platte aarde komen uit allerlei religieuze achtergronden, incl. atheïsme.

Natuurkunde aan het werk

Tegen het idee van een platte aarde kun je heel wat inbrengen (zie verder). Het belangrijkste argument is toch wel dat je met een bolvormige aarde gewoon netjes alle verschijnselen die je ziet kunt verklaren, zonder dat je daar kunstgrepen voor hoeft toe te passen.

Vloeistoffen en grote hoeveelheden vaste stoffen in een vacuüm worden vanzelf bolvormig. Dat is de meest stabiele vorm. Een bolvormige aarde verklaart ook waarom het zogenaamde Coriolis-effect op het noordelijk halfrond tegengesteld is aan de beweging op het zuidelijk halfrond. Het Coriolis-effect zorgt ervoor dat objecten die in een rechte lijn gaan afbuigen naar de evenaar. Sluipschutters moeten hier rekening mee houden met lange afstandsschoten.

Afhankelijk van hoe ver noordelijk of zuidelijk ze zitten en naar welke windrichting ze schieten moeten ze links, rechts, boven of onder hun doelwit mikken.

Een ronde aarde verklaart ook waarom je op het strand de romp van een schip het eerst onder de horizon ziet verdwijnen.

Ontdek zelf dat de aarde rond is

Pro-platte-aarde-aanhangers dagen vaak uit om zelf te ontdekken dat de aarde rond is. De opgegeven opdrachten lijken vaak ook inderdaad wel te bevestigen dat ze gelijk hebben door beperkingen of ‘fouten’ in de opdrachten, daarom hier hoe je zelf kunt ontdekken dat de aarde rond is.

Alle hemellichamen die vanaf de aarde zichtbaar zijn, zijn bolvormig: de zon, de maan, de planeten. Het is dus logisch om aan te nemen dat de aarde dat dan ook is, maar je kunt het zelf ook controleren.

• De schijngestalten van de maan (de vorm die de maan lijkt te hebben vanaf de aarde gezien) hebben gekromde schaduwen. Dit kun je zelf testen door met een lamp vanaf de zijkant op een pingpongbal, of een ander rond object, te schijnen. Door de bal voor de lamp langs te bewegen zie je een gekromde lijn tussen licht en schaduw.
• Volgens veel platte-aardegelovigen bestaat de ruimte niet. De sterrenhemel zou een glasachtige hemelkoepel zijn. Satellieten en ISS kunnen dan ook niet bestaan. Toch kun je ze zelf met het blote oog waarnemen als lichtstipjes die met constante snelheid langs de nachtelijke hemel bewegen.
• Bij een maansverduistering werpt de aarde altijd een ronde schaduw op de maan. Als de aarde een platte schijf was, zou die schaduw meestal ovaal moeten zijn.
• Op het zuidelijk halfrond staat de maan op z’n kop vergeleken met het noordelijk halfrond.

De Bijbel

Sommige aanhangers van de platte-aarde-theorie beroepen zich op de Bijbel. Maar leert de Bijbel dat wel? Enkele teksten lijken in die richting te wijzen…

• De aarde heeft hoeken (Jes. 11:12; Op. 7:1);
• De aarde rust op pilaren (Job 9:5; Ps. 75:4);
• God heeft een cirkel om de zee gemaakt (Job 26:10; Spr. 8:27).

Deze Bijbelse “bewijzen” voor een platte aarde moet je er dan wel in lezen. Daar komt bij dat bijna alle aangehaalde teksten uit poëtische boeken komen. Er staat nergens duidelijk in de Bijbel dat de aarde plat is.

…

Toch kun je de werkelijke vorm van de aarde wel degelijk uit de Bijbel afleiden. In Spr. 8:27 en in Jes. 40:22 wordt het Hebreeuwse woord ‘choeg’ gebruikt. Dat woord is moeilijk te vertalen. Het kan ‘cirkel’ betekenen, maar ook ‘bol’. In de Statenvertaling wordt het weergegeven met ‘kloot’, een bol dus.

Wanneer Jezus spreekt over Zijn wederkomst zegt Hij dat er op hetzelfde moment mensen aan het werk zijn en mensen liggen te slapen (Lc. 17:34-36). Dat past goed in het plaatje dat de aarde bolvormig is.

Natuurlijk staan er in de Bijbel ook verwijzingen naar het opkomen en ondergaan van de zon. Dat is niet vreemd, want vanuit menselijk oogpunt gaat de zon ook op en onder. Dat soort taalgebruik hoor je vandaag nog steeds (net als mensen die uit alle hoeken van de aarde of het land komen). Je kunt dan ook zeker niet rechtstreeks aan de Bijbel afleiden dat de Israëlieten (of vroege christenen) in een platte aarde geloofden.

In scene gezette ruimtewandelingen

Platte-aarde-gelovigen wijzen je er op dat je eens goed naar de opnamen van ruimtewandelingen moet kijken. Af en toe zie je namelijk iets “ontsnappen”. Een luchtbelletje! Dat zou het bewijs zijn dat deze astronauten gewoon hier op aarde zijn, in een zwembad. De ronde aarde is er door Hollywood-technieken achter geplakt.

De officiële verklaring van de ‘luchtbelletjes’ is dat het ruimtepuin is. Meestal zijn ze, in tegenstelling tot luchtbelletjes, niet netjes rond. Echter, astronauten trainen wel in zwembaden voor ruimtewandelingen, maar dat is geen reden om aan te nemen dat ruimtewandelingen niet echt zijn.

Als er slechts af en toe een luchtbelletje ontsnapt, dan betekent dat dat het ruimtepak van de betreffende astronaut niet waterdicht is en dan zou het dus vol moeten lopen in het zwembad.

Zonnestralen uit één punt

Zonnestralen lijken uit een punt heel dichtbij te komen. Volgens sommigen slechts op 400 kilometer hoogte, en niet de 150 miljoen kilometer die de zon van de aarde af zou staan volgens wat we allemaal hebben geleerd.

Astronomen beweren dat de zon een doorsnede heeft vanzo’n 695.700 kilometer. Volgens platte-aarde-gelovigen kan zo’n enorm object niet heel dicht bij de aarde staan, maar een kleine zon wel. Die is vervolgens een soort spotlight dat zijn licht maar op een deel van de aarde laat vallen en niet op de hele aarde tegelijk.

Inkomende zonnestralen lijken misschien uit één punt heel dichtbij te komen, maar in feite lopen ze netjes parallel aan elkaar, wat je mag verwachten bij een hele grote zon die op een leuke afstand van de aarde staat. Dat ze uit één punt lijken te komen heeft te maken met perspectief. Hetzelfde verschijnsel zie als je bijvoorbeeld naar twee lange rechte rails kijkt. In de verte lijken ze bij elkaar te komen.

Geen kromming

Landmeters en ingenieurs houden geen rekening met de kromming van de aarde. Kanalen, bruggen en spoorwegen worden gewoon recht aangelegd. Je kunt de kromming van de aarde ook niet zien. Zelfs wanneer je op 10 kilometer hoogte in een vliegtuig zit, is de horizon kaarsrecht!

En over vliegtuigen gesproken: Wist je dat er geen vliegtuigen over de zuidpool vliegen? Dat is de kortste weg van Zuid-Amerika naar Australië, dus als de aarde echt een bol was zou je verwachten dat vliegtuigen de kortste routen over Antarctica nemen. De route gaat echter via Afrika, en dat is alleen logisch als de aarde een platte schijf is.

De krommig op wereldwijde schaal is te klein om last van te hebben bij constructiewerkzaamheden, maar is wel meetbaar. De hoge torens van lange hangbruggen staat bovenin een paar centimeter verder uit elkaar dan aan de voet.

Dat je vanuit een vliegtuig de horizon als een rechte lijn ziet is ook verklaarbaar. De kromming van de aarde wordt pas zichtbaar vanaf zo’n 20 kilometer. Veel hoger dus dan waar commerciële lijnvluchten vliegen.

En tot slot vliegen er geen lijnvluchten over Antarctica door de regeltjes. Om daar te mogen vliegen moet je namelijk voor elke passagier een speciale survivaluitrusting aan boord hebben. Dat neemt teveel ruimte in beslag, maakt het vliegtuig te zwaar en het vliegen van Zuid-Amerika naar Australië dus onbetaalbaar.

Er zijn wel mensen die per vliegtuig boven Antarctica vliegen (zowel toeristen als onderzoekers), maar geen van hen maakt melding van een niet te passeren ijsmuur.

Supersnel!

Als je op de evenaar staat, dan draait de aarde met ongeveer 1600 km/uur om zijn eigen as. De aarde draait met zo’n 107.000 km/u om de zon. Het hele zonnestelsel giert met 70.000 km/u door de Melkweg, die op zijn beurt weer met 792.000 km/u rondjes draait en ook nog eens met een gangetje van 2.100.000 km/u door het heelal kachelt.

Dat is het standaardmodel. Begrijpt u waarom de overheid zich druk maakt over onze 120 km/u? Maar je merkt daar volgens platte-aarde-gelovigen niets van en dat kan toch niet waar zijn?

Ja, dat kan wel. Je merkt er niets van omdat die snelheden constant zijn. Uit de eerste bewegingswet van Newton volgt dat er geen krachten merkbaar zijn op een voorwerp dat stil staat of met een constante beweging beweegt. Je merkt de krachten pas bij veranderingen van de beweging.

De kermis en attractieparken maken hier dankbaar gebruik van. De meeste attracties bewegen op relatief lage snelheid, maar door de plotselinge veranderingen lijken deze attracties gevaarlijk en spectaculair.

In een vliegtuig wat op constante snelheid vliegt voel je ook niet dat je met een snelheid van ca. 800 km/u door de lucht zoeft, en ook bij een auto merk je de snelheid pas echt in bochten, bij afremmen en optrekken.

Links naar meer info:
Pro-platte aarde:
Pro plat 1
Pro plat 2

Contra-platte aarde:
Contra plat 1
Contra plat 2
Contra plat 3