Volgens ongelovigen is er een tegenstrijdigheid in de Bijbel. Of Judas nou stierf door verhanging of struikelde, voorover viel en zijn buik open scheurde. Laten we eens kijken wat de Bijbel hier over schrijft.
Deze geschiedenis wordt in twee Bijbelgedeelten beschreven:
En de zilverlingen in de tempel werpende, verwijderde hij zich; daarop ging hij heen en verhing zich. De overpriesters namen de zilverlingen en zeiden: Wij mogen die niet in de offerkist doen, want het is bloedgeld. En zij namen het besluit daarvoor het land van de pottenbakker te kopen als begraafplaats voor de vreemdelingen. Daarom heet dat land Bloedakker, tot heden toe.
Mt. 27:5-8
En
Deze nu heeft een stuk grond verkregen voor het loon zijner ongerechtigheid en voorovergestort, is hij midden opengereten en al zijn ingewanden zijn naar buiten gekomen; en het is bekend geworden aan allen, die te Jeruzalem wonen, zodat dat stuk land in hun eigen taal Akeldama, dat wil zeggen, bloedgrond, heet.
Hnd. 1:16-19
Wat zegt men hier over?
Gaat het om dood door zelfmoord (ophanging) of struikelde hij, viel met zijn hoofd voorover, scheurde zijn buik open en overleed.
Een paar dingen vallen op. In de tekst ik doorgemaild kreeg is sprake van struikelen, voorover vallen en daarna overlijden.
De Bijbel noemt al deze dingen niet. Nergens staat dat Judas gestruikeld zou zijn, waarschijnlijk dan op zijn hoofd viel (waarom anders de beschrijving “met zijn hoofd voorover”? Dan valt de rest van je lichaam toch ook voorover? En nergens staat dat dat de doodsoorzaak was.
Een verklaring
We zien wel vaker een aantal kleine verschillen op details in de Evangeliën. Dat is een bekend verschijnsel onder ooggetuigen. In de rechtspraak wordt daar ook rekening mee gehouden en worden afwijkingen die elkaar niet tegenspreken beschouwd als waardevolle aanvullende informatie.
Uiteraard zal iemand die tot doel heeft om de zaak in zijn voordeel te beslechten altijd beargumenteren dat het “tegenstrijdigheden” zijn. Advocaat van de verdachte, of in dit geval een moslim.
Echter, in beide Bijbelgedeelten is nergens sprake van tegenstrijdigheden, maar wel van aanvullende informatie.
Judas verhing zich
Dat is de basis uit Mattheüs 27. Judas smijt de zilverlingen de tempel in, vertrok en verhing zich. Het woord wat in de grondtekst staat verwijst duidelijk naar verstikking, verwurging, “de keel toesnoeren”, “zich ophangen”. Handelingen spreekt dit gedeelte niet tegen, en we mogen ook zeker aannemen dat het algemeen bekende informatie was in Jeruzalem en omgeving. Beide gedeelten noemen de Bloedakker, Akeldama.
Diverse bronnen vermelden dat het touw waar hij aan hing brak, en hij naar beneden stortte op de daaronder gelegen akker. De Bijbel geeft geen informatie hoe zijn buik openscheurde, maar gezien het bergachtige landschap is er niet veel inzicht voor nodig om te snappen hoe dat heeft kunnen gebeuren.
Verschillen
In Handelingen ligt de nadruk duidelijk anders dan in Mattheüs. Dat verklaart de verschillen in details. In Mattheüs is het belangrijkste van deze geschiedenis dat Judas zelfmoord pleegde en zich verhing.
In Handelingen ligt de nadruk meer op de vervulling van de profetie uit het Oude Testament, en het feit dat een ander zijn plaats in zou gaan nemen. (Hnd. 1:20). Dat is dan ook waar men gelijk toe overgaat: Het aanstellen van een vervanger voor de verrader.
De volgorde in vers 18 lijkt er op te duiden dat het stuk grond is aangekocht voordat Judas er op viel. Dat zou op zich niet zo gek zijn, want wie zou zijn lijk weghalen? En als hij boven een afgrond bungelde is er niet veel voor nodig om hem naar beneden te laten storten, misschien zelfs wel bij een poging om zijn lijk daar weg te halen.
Conclusie
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat we hier met een tegenstrijdigheid in de Bijbel te maken hebben. Het gaat duidelijk om één gebeurtenis waar op een later moment mogelijk meer informatie over beschikbaar kwam en wat Mattheüs totaal niet van toegevoegde waarde beschouwde toen hij zijn Evangelie schreef.
Handelingen is geschreven door de arts “Lukas”. Hij heeft alles nauwgezet onderzocht en zal dus ook bronnen bij bijvoorbeeld de Romeinen hebben gehad, waardoor hij mogelijk ook over andere informatie beschikte die bij de Mattheüs toen (nog) niet bekend was.
Dus net als Genesis 1 en 2 is hier geen sprake van tegenstrijdigheid, maar eenvoudig van een andere schrijver die net wat andere informatie belangrijk vond. Ingewanden spreken een arts waarschijnlijk veel meer tot de verbeelding dan het Mattheüs deed. Mogelijk vond Mattheüs het te gruwelijk om te beschrijven. Maar dat maakt het nog geen tegenstrijdigheid.
Nog geen reacties