Wat is de ster van Romfa

---

De ster van Romfa is momenteel “hot” op social media. Er wordt geclaimd dat het de Davidsster op de Israëlische vlag zou zijn. Klopt dat?

De ster van Romfa wordt genoemd op een meme die aan zou tonen dat dit de ster van David zou zijn. Een opmerking vooraf. De naam van de afgod Romfa komt in andere Bijbelvertalingen soms iets anders voor. De Groot Nieuws Bijbel noemt Raifa. De SV, HSV en de NLB Remfan. De NBV Refan. En Telos Raifan. Maar het gaat om dezelfde afgod!

Deze meme gaat momenteel rond op internet en helaas nemen ook christenen die klakkeloos over.

We gaan zo naar de vermelde tekstverwijzingen kijken, maar wat mij hier direct opvalt is de kinderlijk eenvoudige redenatie.

In geen van de teksten staat de ster beschreven als een 6-puntige ster, dus waar komt de vermeende link met de Davidsster vandaan?

De vijfpuntige draadster, een pentagram, is een bekende satans- of heksenster

Wat is de ster van Romfa?

In zijn laatste preek voordat hij stierf als martelaar, haalde Stefanus de geschiedenis van het opstandige Israël aan. Hij verwees naar de afgodendienst van de oude Israëlieten en noemde de afgod Moloch en “de ster de van de god Romfa”.

In de context waarin Stefanus zijn uitspraken doet verwijst hij ook naar het gouden kalf (Hnd. 7:41) dat Israël aanbad in de Sinaï woestijn. In vers 42 zegt hij

En God keerde Zich af en gaf hen over, om het heir des hemels te vereren

Handelingen 7:42

Engelse vertalingen schrijven hier “God turned away from them and gave them over to the worship of the sun, moon and stars.” Eén van de sterren die zij aanbaden was de ster van Romfa. (vs. 43) Daarop spreekt Stefanus de profetie uit dat het Israëlische volk verstrooid zal raken over de wereld.

Ja, u hebt de tent van Moloch meegedragen en de ster van uw god Remfan, de afbeeldingen die u gemaakt hebt om ze te aanbidden. Ik zal u daarom wegvoeren, verder dan Babylon.

Handelingen 7:43

Het pleidooi van Stefanus voor het Sanhedrin was dat de “huidige” (dus de generatie van zijn tijd) net zo hardnekkig was als hun voorouders. Zij verzetten zich altijd tegen de Heilige Geest. (vs. 51). Ze hadden hun koppigheid bewezen in de afwijzing van Jezus Christus.

Toen hij sprak over “de ster van uw god Romfa” haalde hij de Griekse vertaling van het Oude Testament, de Septuagint, aan. Deze vertaling, gedaan door Hebreeuwse geleerden, werd rond de derde eeuw voor Christus afgerond. De passage die Stefanus aanhaalt is Amos 5:26, waar staat:

en tevens gedragen Sikkut, uw koning, en Kewan, uw stergod, uw beelden die gij u gemaakt hebt?

Amos 5:26

Romfa is een vertaling van “Kewan”. Ook in dit gedeelte hanteren verschillende vertalingen verschillende spellingen voor de naam.

De International Standard Bible Encyclopedia identificeert Romfa als “de Babylonische naam voor de god van de planeet Saturnus. De International Standard Bible vertaald Amos 5:26 als:

“And you carried the tent of your king—and Saturn, your star god idols that you crafted for yourselves.

Het lijkt dat de Babyloniërs een god van hun eigen verbeelding aanbaden en hem “kiyun” noemden, wiens plaats in de hemelen een “zwervende ster” was, die zij ook “Kiyun” noemden naar hun afgod. Alle mensen uit de oudheid hadden gezien dat sommige “sterren” – in werkelijkheid planeten – door de lucht bewogen, terwijl anderen – de echte sterren – vast stonden. De Griekse term asteres planētai, vaak verkort tot alleen planētai, betekent “zwervende sterren”. Mensen uit de oudheid maakten geen onderscheid tussen planeten en sterren. Voor hen waren het allemaal soorten sterren. Dus Saturnus was voor hen een “ster”, en de entiteit die daaraan gekoppeld was, was een “sterregod”.

De afgod Kiyun werd door de toenmalige Babyloniërs, Arabieren, Syriërs en Assyriërs aanbeden. Elke valse god had zijn symbool, zijn afgod. Moloch werd gerepresenteerd door een koperen stier. Astarte door een boom. Dagon was half mens, half vis. En Kiyun was een ster, een zwervende ster, die wij kennen als de planeet Saturnus.

In het kort:

“De ster van uw god Romfa”, zoals genoemd in Handelingen 7:43 is een heidense afgod die door sommige Israëlieten in de woestijn werd aanbeden. De naam Romfa (of variaties daarop) is de Nederlandse vertaling van het Hebreeuwse woord Kiyun.

In tegenstelling tot sommige theorieën heeft de “ster van Romfa” dus niets te maken met de zespuntige Davidsster die we van de Joodse vlag kennen. Er bestaat ook geen echte ster in het heelal die enige historische of religieuze relatie heeft met Saturnus/Kiyun.

De ster van David

Volgens een aantal mensen op social media is de “ster van David” een satanisch symbool. Ze zouden door een vrijmetselaar ingelicht zijn, die vertelde dat het twee over elkaar vallende driehoeken zijn. Daarbij doet zich een bijzonder verschijnsel voor. De “ster van David” was namelijk al in gebruik voordat de vrijmetselarij opkwam.

De, over het algemeen als zeer betrouwbaar bekende staande, Encycolpedia Bitannica schrijft:

Ster van David, Joods symbool bestaande uit twee over elkaar liggende gelijkzijdige driehoeken die samen een 6-puntige ster vormen. Het komt voor op synagoges, Joodse grafstenen, en de vlag van de staat Israël.

Het symbool – waarvan het gebruik historisch gezien niet beperkt was tot Joden – vind zijn oorsprong in de oudheid, waar het, als het tegelijk met een 5-puntige ster gebruikt werd, dienst deed als magisch teken of als decoratie. In de Middeleeuwen verscheen de ster van David vaker in Joodse kringen, maar had geen speciale religieuze betekenis. Het symbool wordt ook gevonden op kathedralen uit de middeleeuwen.

Magen David

De term Magen David betekent in de Joodse liturgie God als beschermer (schild) van David, kreeg populariteit onder middeleeuwse Joodse mystici die magische krachten aan het schild van Koning David toedichtten, net zoals eerder (niet-Joodse) magische tradities verwezen naar de 5-puntige ster als het “zegel van Salomon”. Kabbalisten maakten het gebruik van het symbool als bescherming tegen boze geesten populair.

De Joodse gemeenschap in Praag was de eerste die de Ster van David als hun officiële symbool gebruikten, en vanaf de 17e eeuw werd de 6-puntige ster het officiële wapen van veel Joodse gemeenschappen en een algemeen teken van het Judaïsme, al heeft het geen Bijbelse of Talmoedische autoriteit.

De ster werd in de 19^e eeuw zo goed als unaniem geaccepteerd door Joden als een duidelijk herkenbaar en eenvoudig teken van het Judaïsme in navolging van het kruis van het Christendom.

De gele badge die Joden moesten dragen in het door de nazi’s bezette Europa verleende de ster van David met symboliek van martelaarschap en heldenmoed.