Journalist Cnaan Liphshiz van JTA verlaat Nederland: ‘Ik vrees dat we het gevecht verloren hebben’
Een trieste constatering. Cnaan Lipshitz is bekend in Joods Nederland. Hij schrijft onder meer voor JTA, de Jewish Telegraphic Agency.
Tien jaar geleden kwam hij, toen 29 jaar oud, naar Nederland. Zijn vader woonde hier toen al. Hij trouwde met zijn Nederlandse vriendin en kreeg samen met haar twee kinderen. Maar nu vertrekt het gezin naar Israël.
De hele geschiedenis is te lezen op Brabosh.
De eerste ervaringen van Lipschitz waren de Haagse Schilderswijk. Dat was 10 jaar geleden natuurlijk al geen geschikte plek om als Jood te zijn. En inderdaad is het ook voor een hoogblonde Nederlandse niet de meest veilige plek, tien jaar geleden al niet. Misschien al wel langer.
Politiek
Het is triest te moeten constateren, maar ondanks alle beloften en mooie woorden bakt de politiek er in ons land niet veel van. Antisemitisme wordt met woorden bestreden, maar ondertussen voelen Joden (en homo’s) zich in grote delen van bijvoorbeeld Amsterdam niet veilig.
Het is dus een probleem van zowel de landelijke als de gemeentelijke politiek. Eerlijk gezegd ken ik geen journalist die dit onderwerp nou eens op de kaart durft te zetten.
Demonstraties op de Dam
Op social media is er aardig wat informatie te vinden over de demonstraties die volgens mij dagelijks op de Dam plaatsvinden. De grofste leugens worden niet geschuwd. Mensen die tegen de pro-palestina demonstranten in gaan worden geïntimideerd, bedreigd en soms zelfs fysiek aangevallen.
De politie staat er bij, kijkt er naar, en als ze al wat ondernemen, dan worden de pro-Israël demonstranten of aanwezigen, gesommeerd het plein te verlaten. De balans is in Amsterdam volkomen zoek! Waarom is er geen journalist die dit probleem eens aankaart in de kranten of op televisie? Het is werkelijk de wereld op zijn kop!
Waar blijven we met onze belofte “Dit nooit weer!”?
Bijbels
De Bijbel spreekt onder meer in Jesaja 43:5,6 over wat we nu zien gebeuren. God verzamelt Zijn volk van over de hele aarde!
Maar er is ook een specifiekere tekst, namelijk Jeremia 16:15, 16.
Zo waar de HERE leeft, die de Israelieten heeft doen optrekken uit het Noorderland en uit al de landen waarheen Hij hen verdreven had; ja, Ik zal hen terugbrengen in het land dat Ik aan hun vaderen gegeven had. Zie, Ik ontbied vele vissers, luidt het woord des HEREN, die hen zullen opvissen, en daarna zal Ik vele jagers ontbieden, die hen zullen opjagen van elke berg en elke heuvel, en uit de rotskloven;
Jer. 16:15, 16
In feite staat hier dat God Zijn volk eerst naar Israël terug lokt (vissers), maar als de Joden niet luisteren, dan zal Hij jagers sturen die hen opjagen naar het enige land waar zij veilig zijn.
Het wereldwijd toenemende antisemitisme is hier een duidelijk teken van. De mensen die niet terug zijn gelokt naar Israël, om wat voor reden dan ook, worden nu gejaagd.
Veel Joodse mensen leven in het westen in relatieve rust en comfortabel. Voor hen is vertrekken naar Israël misschien niet zo aantrekkelijk. De belastingen zijn er hoog, er is een constante dreiging van buurlanden die je dood willen hebben, we lezen over terreurtunnels, raketaanvallen, constante bewaking, allemaal elementen die niet aantrekkelijk zijn als je hier in alle vrijheid leeft.
Journalist Cnaan verwoord het aldus:
Ik dacht al langer na over alia maar had me tot dan toe nog afgevraagd: ‘Waarom zou ik? Doe ik daar wel goed aan? Waarom zou ik mijn kinderen meenemen naar een oorlogsgebied waar ze moeten schuilen voor Hamasraketten? Hun grootouders wonen hier in Nederland. Het is hier een goed leven.’
Het verlangen om alia te maken, leeft dus bij veel meer Joodse mensen dan zij die daadwerkelijk gaan. Het is de lokroep van God.
Nou moet ik zeggen dat het in de praktijk heel erg mee valt en in het dagelijks leven merk je er eigenlijk niet veel van. De maatregelen omtrent Covid-19 kunnen echter ook voor veel Joodse mensen reden zijn om weg te blijven van Israël.
Jonge meiden
Tijdens mijn eigen bezoek aan Israël raakte ik tijdens een huisbezoek in gesprek met een jonge vrouw van een jaar of 20. Zij had samen met haar zus alia gemaakt en woonde nu tijdelijk in een gastgezin. Mijn vraag was misschien wat recht voor zijn raap, maar ik stelde hem toch. ‘Waarom laat je als jonge vrouw met een goede opleiding, vrienden, kennissen, studiegenoten, collega’s en een toekomst in een land wat alle mogelijkheden biedt achter om naar een klein land in het Midden-Oosten te verhuizen, omringd door vijandige buurlanden vol mensen die je dood wensen?’
Ze keek me verbaasd aan en reageerde “Maar dit is thuis!” Een kort, alleszeggend antwoord waarin zoveel besloten ligt van de Bijbelse waarheid dat God deze mensen terugroept naar Israël. Zij behoorden tot de groep die zich terug liet lokken. Ze leefden in Amerika in alle vrijheid, maar toch was er bij het hele gezin een diep verlangen om naar Israël te gaan.
Uit het verdere gesprek bleek dat haar vader diende in het Amerikaanse leger en op dat moment gestationeerd was in Duitsland. Hun moeder was daar ook. Als vaders tijd er bij het leger op zat, zouden hun ouders niet terug gaan naar de VS, maar vanuit Duitsland ook naar Israël komen.
Opperrabbijn Jacobs
Een heel goede reden las ik van Opperrabbijn Jacobs, zeg maar de belangrijkste vertegenwoordiger van de Joodse gemeenschap in Nederland. Hij weigert te vertrekken en zal vechten tot de laatste snik. In het artikel stond de opmerking dat de kapitein het zinkende schip als laatste verlaat, en dat strekt hem tot eer.
Als leider, als echte leider, hoor je degene te zijn die ’s avonds het licht uitdoet en de deur afsluit. Als leider van de Joodse gemeenschap, zou hij dus inderdaad degene moeten zijn die hier het licht uit doet.
Joodse journalist verlaat Nederland
En dan komt het moment dat een journalist dat het kwartje bij een journalist valt en hij besluit om met zijn gezin te vertrekken.
Kijk, als journalist moet je vooruitkijken. Je moet de geopolitieke ontwikkelingen volgen en duiden. Maar deze agressie zag ik niet aankomen. Ik verwachtte dat het grootste deel van het Nederlandse publiek wel solidair zou zijn met een niet-uitgelokte rakettenregen van Hamas op Israël.
Ik was naïef, deze tienduizenden demonstranten waren de realiteit. Ik las in het artikel in het NIW ook hoe moeders vertellen wat hun kinderen te verduren hadden en hebben; hoe ze in de val zitten. Wat ze ook doen, het is een onmogelijke keuze: een sprong in het diepe door te vertrekken? Of hun kinderen blootstellen aan de agressie hier? Of onderduiken en hun kinderen opdragen te verzwijgen dat ze Joods zijn?
Het artikel in het NIW liet ook zien hoe slecht onderwijsinstellingen hiermee omgaan. Iedereen heeft zijn mond vol over educatie. Maar de leraren doen er vaak zelf aan mee of ze houden hun mond, omdat ze niet tegen de agressie in de klas op kunnen.”
De haat die hij daar ervaren heeft, is voor mij herkenbaar. Die heb ik zelf een keer ervaren toen ik naar een christelijke conferentie liep tussen rijen antisemitische demonstranten door, die gelijk ook het christendom haten. In hun ogen zag ik een diepe, allesverterende haat en het liefst hadden ze ons ter plekke gelyncht. Dit is een ervaring van al heel wat jaren geleden, dus wat er op de Dam gebeurt verbaasd mij niet. Onze politiek faalt al decennia in de bestrijding van haat in de samenleving en die haat gaat zich steeds duidelijker openbaren.
Christenhaat
Enerzijds in groeiend antisemitisme en christenhaat, anderzijds ook op andere vlakken, zoals je nu de tweedeling tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden ziet ontstaan, waarbij gevaccineerden zichzelf allerlei voordeeltjes toebedelen en niet-gevaccineerden als paria’s van de samenleving worden beschouwd.
Eenzelfde redeloze haat ontwikkelt zich dus op meerdere terreinen van de samenleving, en de overheid werkt er soms nog actief aan mee ook!
Toekomst
ik denk dat Joden in de toekomst hier in Nederland een enorm risico gaan lopen.
Hij heeft gelijk. Niet alleen voor Nederland, maar ook voor een land wat altijd als Joods-vriendelijk bekend stond: Amerika. Cnaan signaleert dat de situatie daar vergelijkbaar is met hier. Opmerkelijk, want in beide landen zien we “links” in opkomst. Het links wat tolerantie en diversiteit predikt, maar wat uitermate intolerant is jegens Joden en christenen.
Joden hebben een thuisland om naar toe te vluchten. Steeds meer van hen maken daar ook gebruik van. Maar waar moeten de miljoenen vervolgde christenen naar toe?
Bron: https://brabosh.com/2021/06/20/journalist-cnaan-liphshiz-van-jta-verlaat-nederland-ik-vrees-dat-we-het-gevecht-verloren-hebben/
Nog geen reacties