Genesis 21 – De belofte vervuld

Diverse keren heeft God beloofd dat Abraham en Sara samen een kind zouden krijgen. Dus niet met tussenkomst van een slavin, niet via die overspelige situatie, maar gewoon: Samen! En nu is het zo dan ver. De belofte wordt vervuld! God bezocht Sara. Dan zou je eerst denken aan een gebeurtenis zoals later bij Maria, maar feitelijk staat er dat God aandacht aan Sara schonk, voor Sara zorgde.

Persoonlijk zou ik hier een andere vertaling gekozen hebben.

Maar Sara wordt zwanger op het tijdstip wat God voorspeld had in Genesis 18 en ze geeft Abraham een zoon, die Abraham Isaak noemt. Die naam betekent “hij lacht”. Misschien dat Isaak lachend ter wereld kwam, maar dat Abraham lachte ligt wel voor de hand. Eindelijk werd de aan hem beloofde zoon geboren.

We zien dus dat tussen de belofte van God in Genesis 18 en nu, slechts één jaar zit! Dus soms omvat één vers in de Bijbel een periode van eeuwen, op andere momenten beschrijven een paar hoofdstukken de gebeurtenissen van één jaar! Abraham was nogal een laatbloeier, want over de eerste honderd jaar van zijn leven weten we eigenlijk niet veel. Het meeste wat we over hem weten komt uit de laatste paar decennia van zijn leven.

De achtste dag

Net zoals alle andere mannen in zijn familie, werd Isaak op de achtste dag besneden. Deze Joodse besnijdenis is uniek. Andere culturen kennen ook besnijdenis, maar niet zoals de Joodse. De achtste dag is bijvoorbeeld uniek voor het judaïsme. Eeuwenlang begreep men niet waarom nu juist die achtste dag, maar in de jaren 80 van de vorige eeuw werd wetenschappelijk bevestigd dat de bloedstollingsfactor van een mens op de achtste dag na zijn geboorte het hoogste is van je hele leven!

Bizar dat het zoveel eeuwen heeft moeten duren, maar we zien hierin weer een mooi voorbeeld dat de Bijbel en wetenschap elkaar niet tegenspreken, maar juist bevestigen.

Andere culturen

Ook andere culturen kennen besnijdenis. Nu ga ik hier natuurlijk geen uitgebreide studie over besnijdenis in andere culturen geven, maar er zijn wel een paar opvallende verschillen. In Egypte zijn muurschilderingen gevonden die er op wijzen dat volwassen mannen werden besneden. Het is niet helemaal zeker of het een algemeen gebruik was of slechts incidenteel voorkwam.

In de islam worden veel jongens op hun 13e pas besneden omdat dit de leeftijd was waarop Ismaël besneden werd. We zien hier dus een duidelijke verwijzing dat moslim erkennen dat zij van Ismaël afstammen. De betekenis hiervan is al eerder duidelijk geworden, en zal verderop in dit hoofdstuk ook aan bod komen.

Enerzijds wil men dus wel de erkenning van hun Abrahamitische afstamming, maar tegelijkertijd gaat men tegen het gegeven gebod in. Overigens is de leeftijd van 13 jaar ook geen vast gegeven binnen de islam. Het mag ook eerder, maar wel voor een bepaalde leeftijd. Het markeert de overgang naar volwassenheid.

Ook kent de islam vrouwenbesnijdenis. Dit is dus onbijbels en een menselijke instelling!

Wat later

Toen Isaak van de borst afging, gaf Abraham een feest. (Gen. 21:8). Het staat in de NBG wat vreemd, maar de Naardense Bijbel zegt het zo

De nieuwgeborene wordt groter en wordt van de borst genomen; dus maakt Abraham een groot feestmaal klaar op de dag dat Isaak van de borst genomen wordt.

Op dat feest ziet Sara dat Ismaël, de zoon van de slavin Hagar, spot met Isaak. En is dat niet wat er nog steeds gebeurt? Miljarden moslims haten de paar miljoen Joden met een intense haat en streven de vernietiging van het Joodse volk en de staat Israël nog dagelijks na!

Sara wordt boos

Maar Sara wordt boos en eist van Abraham dat hij hen wegstuurt.

Jaag die slavin met haar zoon weg, want de zoon van deze slavin zal niet erven met mijn zoon, met Isaak

Je voelt de woede in de tekst! Opeens is het niet meer de zoon van Abraham, maar het is haar zoon! De moeder in haar komt duidelijk naar boven.

En nu staat Abraham in tweestrijd. Ismaël is natuurlijk zijn zoon, en God had gezegd dat hij Ismaël ook op moest nemen in zijn gezin. Ismaël was ook besneden. Maar God heeft ook in Gen. 17:18, 19 al gezegd dat Ismaël niet voor Gods aangezicht zou leven! Dit is een belangrijk gegeven als we kijken naar de situatie in de wereld van vandaag.

En dan zegt God dat Abraham naar zijn vrouw moet luisteren. Niet zo maar moet luisteren, maar

in alles wat Sara tot u zegt, moet gij naar haar luisteren

In ALLES! En God geeft ook de reden: Door Isaak zal men over God’s nageslacht spreken. Dus niet door Ismaël!

Maar God komt Abraham ook tegemoet, want ook Ismaël zal tot een groot volk worden, omdat hij een nakomeling van Abraham is.

Bye bye!

We zien het vaker bij Abraham. Als de Here tot hem spreekt komt hij gelijk in actie! De volgende morgen pakt Abraham gelijk een zak water en brood en hij stuurt Hagar en Ismaël weg.

Natuurlijk komt het moment dat het eten en drinken op is en dan raakt Hagar in een dip, gooit het kind onder een struik en ging op een afstandje zitten wachten tot hij dood was. Maar God grijpt in. Ook Hagar krijgt nu de belofte dat haar zoon tot een groot volk worden gesteld.

Latere leven

Opvallend is de tekst dat God met hem is, want in Genesis 17:18 ,19 staat nog dat hij niet voor Gods aangezicht zal wandelen. Ismaël groeit op en wordt een goed boogschutter. Hij woont met zijn moeder in de woestijn Paran en zijn moeder, een Egyptische, haalt een vrouw voor hem uit Egypte.

Eigenlijk vraag ik me af waarom ze niet terug zijn gegaan naar Egypte? Mogelijk was zij daar als slaaf niet meer welkom?

Je bent te gast!

Opeens schakelen we over naar Abimelek. Abimelek ziet dat Abraham zijn leven leidt in volledige afhankelijkheid van God en hij vraagt Abraham de belofte dat hij hem netjes zal blijven behandelen.

Abimelek benadrukt dat hij als gast in het land verblijft. Hij verwacht dat Abraham hem en het land zal behandelen naar de vriendschap die hem betoont is. Hoe anders is dat tegenwoordig! Je kunt de krant niet openslaan of de oorspronkelijke inwoners van onze landen worden opgeroepen om zich aan te passen aan hun gasten!

Hier zien we dus een totaal andere houding! Abimelek zegt eigenlijk gewoon dat hij verwacht dat Abraham zich als gast gedraagt. Niet meer en niet minder. En Abraham “zweert” het zelfs! (Gen.21:24)

Het lijkt me goed dat we als christenen eens wat vaker naar deze Bijbelse instelling kijken!

Tweerichtingsverkeer

Nadat Abraham heeft gezworen dat hij zich als een gast zal gedragen, heeft hij gelijk een klacht voor Abimelek. Personeel van Abimelek had zich een waterput toegeëigend die van Abraham was.  (Gen. 21:30)

Een klassieke situatie die we vandaag ook nog steeds tegenkomen. Mensen houden hun mond, en komen eigenlijk veel te laat pas geïrriteerd klagen bij de baas. De mens is nog steeds niets veranderd, en Abimelek beklaagt zich dan ook dat hij daar niets van wist en dat hij het nu pas voor het eerst hoort.

Abimelek en Abraham sluiten een verbond waarbij Abimelek erkent dat Abraham degene was die de put gegraven had. En Abraham leefde “nog vele dagen” als vreemdeling in het land. Maar let even op. In Gen 21:30 staat

En hij zeide: Voorzeker moet gij de zeven lammeren uit mijn hand aannemen, opdat het mij tot een getuigenis zij, dat ik deze put gegraven heb.

Feitelijk was dit dus de eerste grond die Abraham kocht in het Beloofde Land! De grond was dus rechtens overgegaan op Abraham!

Tamarisk

In Gen. 21:33 staat dat Abraham een Tamarisk plantte. Het is bijzonder dat deze boom met name wordt genoemd, maar uit een andere uitleg werd me duidelijk waarom:

De tamarisk is een bijzondere boom. Het is een echte woestijnboom. Hij is wat zoutig, heeft zout op zijn bladeren, en neemt daardoor in de loop van de nacht water op uit de lucht, en begint halverwege de hete dag te druppelen. Verfrissend.

Een tamarisk wortelt enorm diep en kan daardoor prima overleven in de woestijn. Maar daardoor groeit hij ook erg langzaam en doet hij er 400 jaar over om zijn volledige hoogte van 50 meter te bereiken. Ze geven dus ook veel schaduw in de woestijn.

Bijzonder: Abram plantte een (of meerdere?) Tamarisk. 400 jaar later kwam zijn nageslacht daar weer terug, dus toen de boom, of bomen, volgroeid was/waren. Abraham plantte deze in Berseba.

Vandaag de dag

In dit hoofdstuk zien we een paar dingen die vandaag relevant zijn. We zien nu het wetenschappelijke bewijs waarom jongetjes op de achtste dag besneden moeten worden. We zien ook dat de islam een valse leer is omdat zij daar sterk van afwijkt.

Vrouwenbesnijdenis komt in de Bijbel niet voor, maar in de islam wel.

Ismaël is uitgesloten als erfgenaam van Abraham. In een eerder hoofdstuk lazen we ook dat hij niet voor Gods aangezicht zou wandelen, maar Isaak wel.

We zien dat het belangrijk is dat leiders van een land eisen dat vreemdelingen zich als nette gasten gedragen.

Je zou haast denken dat dit hoofdstuk in deze tijd geschreven is! We zien ook dat de vele problemen die zich momenteel in ons land voordoen, voortkomen uit de ontdekking van de punten die ik hierboven op heb genoemd! Hoe belangrijk is het dat wij als land weer leiders krijgen die ons land terugleiden naar de Bijbel! Wat een wijsheden staan er voor ons dagelijks leven in!

Maar we zien hier, in combinatie met een aantal andere Bijbelplaatsen ook de oorsprong van de nog steeds voortdurende strijd tussen de afstammelingen van Isaak en Ismaël. Als je de media leest dan zie natuurlijk veel meer dingen in vervulling gaan rond deze strijd, maar ten diepste ligt de oorzaak van de huidige wereldwijde problemen tussen Arabieren (overwegend moslims) en Joden hier.

Vaak, maar helaas niet altijd, zie je ook een radicale verandering van de houding tegenover Joden als Arabieren tot geloof in Jezus komen. Ze gaan dan op wonderbaarlijke wijze van Joden en Israël houden!

Maar laten we niet vergeten dat ook de verschillen tussen de islam en het christendom onoverbrugbaar zijn!