4. Een christen beleeft van alles
Hieronder volgen een aantal ervaringen die een christen volgens de bijbel kan hebben Ik heb het bewust over ervaringen en niet over gevoelens. Ervaring is ruimer dan gevoelens. In willekeurige volgorde heb ik hieronder enkele dingen vermeld.
Gebedsverhoring
Dit behoort bij de normale ervaring van een christen. De Here Jezus heeft immers gezegd “een ieder die bidt ontvangt” (Matth. 7:7). En er staat “dit is de vrijmoedigheid, die wij tegenover Hem hebben, dat Hij, indien wij iets bidden naar zijn wil, ons verhoort” (1 Joh. 5:14). Gebedsverhoringen zijn een normale ervaring van iedere christen die met de Heer wandelt. We moeten om kunnen kijken en vertellen over gebedsverhoringen.
Demonen die wijken
In confrontaties met boze geesten, b.v. bij hulp aan gebonden en bezeten mensen, mogen we in geloof het gezag van de naam van de Here Jezus uitoefenen. Dan zullen we beleven, ervaren, dat de demonen wijken.
Vrede die alle verstand te boven gaat
Als we onze wensen, onze zorgen, onze strijd, in geloof, met dankzegging bij de Here God bekend maken, dan zal de vrede Gods ons hart behoeden (Filp. 4:6,7).
Onuitsprekelijke blijdschap
Petrus spreekt over onuitsprekelijke vreugde. “Hem (Christus) hebt gij lief, zonder Hem gezien te hebben; in Hem gelooft gij, zonder Hem thans te zien, en gij verheugt u met een onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde, daar gij het einddoel des geloofs bereikt, dat is de zaligheid der zielen.” (1 Petrus 1:8,9) Hij gaat er vanuit dat de christenen dit beleven, de vreugde over de vergeving, de zaligheid. Deze vreugde komt niet uit onszelf maar heeft als bron de Heilige Geest. De Here Jezus verheugde zich “door de Geest” (Lucas 10:21). Paulus bad het volgende gebed voor de christenen te Rome: “De God der hope vervulle u met louter vreugde ….. door de kracht des Heiligen Geestes” (Rom. 15:3) . “De vrucht van de Geest is …. blijdschap” (Gal5:22). Als de vrucht van de Geest zich openbaart in het leven van een christen dan is daar onder meer blijdschap. Een geestelijke christen wordt gekenmerkt door blijdschap, diepe sprankelende vreugde. Dat was ook wat mij trof in het leven van de christenen die mij met het evangelie in aanraking hebben gebracht. Echte liefde en sprankelende blijdschap. Dat betekent niet dat elke christen dit ook automatisch zo beleeft. Als er onbeleden zonde is in je leven, als je opstandig bent, als je in eigen kracht bezig bent, als je kleingelovig bent, dan bedroef je de Geest van God en zal de openbaring van Zijn kracht in je leven worden gehinderd.
Paulus getuigde dat zelfs in moeilijke omstandigheden er toch nog sprake was van blijdschap. “Als bedroefd maar altijd blijde” (2 Kor. 6:10).
“Is iemand blij te moede laat hij lofzingen.” (Jak. 5:13) “Zingt en jubelt de Here van harte” (Efeze 5:19). Het is overigens wel een rationele blijdschap, de bijbel geeft een aantal redenen waarom we ons kunnen verblijden. We verblijden ons niet om het verblijden. Een christen heeft goede redenen om zich te verblijden. Allereerst dat zijn naam staat opgetekend in de hemelen (Lucas 10:20). We kunnen blijde zijn in de hoop, in de komende verlossing, als de Here Jezus terugkomt (Rom 12:12). Er is blijdschap die het gevolg is van de verhoring van de gebeden (Joh. 16:24) . Blijdschap als onze geestelijke en natuurlijke kinderen in waarheid wandelen (3 Joh. :4). Er is voor een christen zoveel reden om te danken. Als we dat doen zal de blijdschap van de Heer ons hart vervullen.
Doorgrond worden door het woord van God
Het woord van God is levend en krachtig, als een tweesnijdend zwaard (Hebr. 4:12) Het ontdekt ons aan onszelf, aan onze zonden, ook aan onze subtiele zonden, aan onze verkeerde houdingen, aan ons vechten in eigen kracht, aan ons bezig zijn naar eigen inzicht.
Dit zal het woord van God doen als we er mee omgaan. Het woord van God is immers het zwaard van de Geest (Efeze 6:16). Als we ons zelf blootstellen aan Gods woord zal God ons door dat woord en door zijn Geest blijven aanspreken op dingen die niet kloppen.
Een toenemende reiniging
Als we tot geloof komen dan keren we ons van alle bewuste zonde af, dat is echter slechts het begin van de grote opruiming. Als we met God wandelen zal God ons telkens weer ergens op aanspreken door zijn woord en Geest. Hij zal ons ook in allerlei situaties brengen waarin het schuim van de zonde naar boven zal komen. Daarom is er ook een dagelijkse bekering nodig, een dagelijks jezelf afkeren van de zonde. God is bezig met een dieptereining. Verder zal terrein voor terrein van ons leven onder controle van Gods Geest komen. Bij je bekering heb je natuurlijk gelijk door dat je niet meer mag stelen, liegen, etc. Maar de subtielere dingen, daar ben je je vaak nog niet van bewust. Een christen moet om kunnen kijken en vooruitgang kunnen zien, op langere termijn. Wat is God bezig om je op dit moment te leren?
Een gebedslast
Als we met God wandelen, speciaal als we onze normale tijden van gebed hebben, dan kan het voorkomen dat God ons in het bijzonder een oproep, een drang, een last, geeft om voor iets of iemand aanhoudend te bidden. Het zuchten van de Geest door je heen, voor een ander of voor een bepaalde situatie. Worstelen in den gebede (Kol. 4:12). Paulus had een “voortdurend hartzeer” en dat dreef hem tot aanhoudend en dringend gebed (Rom. 9:2 ; 10:1). De pijn om mensen die de Heer niet kennen. Nog zo’n normale christelijke ervaring.
God die door je heen anderen zegent
De “ervaring”, het beleven, dat God door je heen andere mensen opbouwt in hun geloof, vertroost, sticht, vermaant. Dat je achteraf kun spreken over “hetgeen Christus door mij heen gedaan heeft.” Stromen van levend water door je heen (Joh. 7:37,38). God die door je heen andere mensen tot zichzelf trekt en opbouwt in het geloof.
Beleven door God geleid te worden.
God leidt ons door zijn woord, zijn Geest en zijn besturing van de omstandigheden. Dit kan bewust of onbewust gebeuren. Een broeder vertelde me dat hij recent een gedeelte van zijn inkomen voor de Heer apart had gezet. Natuurlijk gaf hij een gedeelte daarvan voor het werk van de plaatselijke gemeente, maar voor de rest bad hij om leiding wat daar mee te doen. Uiteindelijk werd hij bepaald bij een beginnend zendingsechtpaar in België Zij hadden hun support opgebouwd, maar door omstandigheden waren ze eerder in België begonnen dan de mensen, die steun hadden toegezegd, wisten. Er was dus nog geen geld. Geld voor b.v. eten. De broeder had het op zijn hart om deze mensen het overige geld te geven en dat ook snel te doen. Zo heeft hij het ook uitgevoerd. Achteraf hoorde hij hoe dit geld in deze concrete nood had voorzien. Zo had God hem geleidt. Als je in gehoorzaamheid en in gemeenschap met God wandelt zul je ook dit soort dingen beleven.
Troost van God
God die je troost in moeilijke omstandigheden. Als we ons hart voor de Heer uitstorten. Als we b.v. bij het graf van een geliefde staan. Dan is daar in het verdriet de aanraking van Gods Geest die de pijn verzacht. Dan kunnen we beleven wat Paulus van zichzelf getuigt: “als bedroefd maar altijd blijde.” (2 Kor. 6:10) Verdrietig maar toch diep van binnen in onze geest tegelijk ook vrede, blijdschap.
Het onmogelijke doen (Filp. 4:11 , Marcus 9:23)
Dat is ook een normale christelijke ervaring. Bijvoorbeeld iemand liefhebben waar we in onze natuurlijke mens helemaal geen liefde voor kunnen opbrengen. Maar door geloof en door de kracht van de inwonende Geest van God kunnen we toch die persoon verdragen en van harte ongeveinsd liefhebben. Dat is overwinning, dat is echte vrijheid, de vrijheid om goed te doen.
Geestelijke honger naar het woord van God ( 1 Petrus 2:2)
Als de Geest van God de heerschappij heeft in het leven van de christen dan is er een honger naar het woord van God.
Een brandend hart (Lucas 24:32)
Als de Here God door zijn Geest de bijbel voor ons opent, tot ons hart spreekt.
Groei in geestelijk inzicht, in het geestelijk verstaan van de bijbel
De geestelijk mens beoordeelt alle dingen (1 Kor. 2:14,15). De bijbel gaat meer en meer open. Na mijn bekering begreep ik nog steeds zo goed als niets van de brieven van de apostel Paulus. Nu begrijp ik er veel meer van.
Zelfverloochening
Dit hoort bij de dagelijkse ervaring van de christen. “Indien iemand achter mij wil komen die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge mij” (Lucas 9:23).
Gehoorzaamheid aan de Here God brengt voortdurend zelfverloochening met zich mee. Gehoorzaamheid vraagt dan van ons dat we tegen ons gevoel in gaan. De Here Jezus dienen betekent vaak dat we onszelf moeten verloochenen. Je hebt b.v. net gepland om eens even te ontspannen, om eens even je nieuwe CD te gaan beluisteren en daar doet iemand in nood een beroep op je? Of stel dat er een beroep op je wordt gedaan b.v. tot het dienen als oudste. Wat gaat dat betekenen als je daar op in gaat? Daar gaat je vrije tijd. (Natuurlijk moeten we alleen de dingen doen, waar God ons in leidt.) Voor zulke keuzes komen we telkens te staan. In grote en kleine dingen. Je kiest vrijwillig de weg van zelfverloochening. Wie kent deze strijd niet? Ook dit hoort bij de normale christelijke ervaring.
Wat doen we b.v. als God ons overtuigt van zonde, willen we die zonde loslaten, ons er van bekeren? En als dat nodig is die zonde belijden tegenover de mensen waartegen we gezondigd hebben. Of rechtvaardigen we onszelf, praten we het goed.
Lijden in verzoekingen, beproefd worden
Een vriend van me vertelde me een treffend verhaal van de wijze waarop hij direct na zijn bekering werd beproefd. Voor zijn bekering was hij verslaafd aan autoracen. Hij ging er volledig in op. Na zijn bekering voelde hij aan dat dit niet goed was en hij beloofde God dat hij daar mee zou stoppen. Voor zijn bekering had hij losbandig geleefd. Bij zijn bekering had hij God beloofd om daar mee op te houden. In de maanden na zijn bekering werd hij precies op deze twee punten beproefd. Hij kreeg een droomaanbod om te gaan racen. Een grote garagehouder vroeg hem om als coureur voor hem te komen rijden. Alles werd betaald, in een goede auto werd voorzien. Een knappe vrouw probeerde hem te verleiden.
Tot het einde van jezelf gebracht worden
Na onze bekering maken wij vaak de fout te denken dat we naar Gods wil kunnen leven in eigen kracht en naar eigen inzicht. Eigenlijk probeer je dan oprecht voor God te leven, maar je probeert dat los van God te doen. De waarheid van de woorden “Zonder mij kunt gij niets doen” (Joh. 15:5) is nog niet echt tot je doorgedrongen. God gaat ons deze houding af leren, dat doet Hij onder meer door ons voortdurend vast te laten lopen, door ons aan het einde van ons zelf te brengen. Totdat eindelijk tot ons door dringt dat we het zelf niet kunnen, en we ons verlaten op de genade van de Heer. “wanhoopten … opdat wij niet meer op onszelf zouden vertrouwen maar op God” (1 Kor. 1:8,9).
Verdriet over de zonde
In de eerste plaats de eigen zonde. Ook de zonde en de afval om je heen. “zijn rechtvaardige ziel gekweld” (2 Petrus 2:8). Droefheid naar God (2 Kor. 7:8-11).
Strijd met de zonde
Romeinen 7:18,21
“uw worsteling met de zonde” (Hebr. 12:4).
En toch ook beleven dat “door de Geest de werkingen van het lichaam gedood worden” (Romeinen 8:13)
De vrucht van de Geest
Zichtbaar in je zelf, in anderen.
Galaten 5:22
Dit zijn enkele van de normale belevingen, ervaringen, van een christen die geestelijk groeit, van een christen die leeft in geloof, overgave en gehoorzaamheid. Er valt nog veel meer op te noemen, maar het bovenstaande is voldoende om aan te tonen dat alhoewel een christen door geloof wandelt hij wel degelijk allerlei dingen beleeft.
Nog geen reacties