Aan de hand van een ‘vraag en antwoord’ behandelde verslaggever Rolf Bos op 30 januari de kwestie rond het Iraanse kernwapen. Hij stelde daarbij dat de vergelijking die Israël maakt tussen het Iraanse regime en Hitler niet klopt, omdat er in Iran 25.000 Joden leven met dezelfde rechten als andere Iraniërs. Die Joden moeten echter wel verdragen dat de Holocaust wordt ontkend, antisemitische series op TV worden uitgezonden, boeken als de Protocollen worden verspreid, en ieder contact met mensen in Israël is taboe en kan ernstige gevolgen (verraad) hebben. Iraanse Joden zijn een kwetsbare minderheid die zich koest moet houden en liever niet naar buiten toe laat zien dat men Joods is. Deze bewering van Bos is dan ook nogal kort door de bocht.
Het artikel is over het geheel genomen redelijk neutraal, maar ook Bos doet de populaire bewering dat een Israëlische aanval de nu kritische bevolking weer achter het regime zou doen scharen. Zoals gezegd, is dat nogal speculatief. Voor het zelfde geld slaat het regime een modderfiguur en zakt het in de ogen van de bevolking juist door de mand omdat het niet tegen het zoveel kleinere Israël op kan en de oorlogsretoriek nogal hol blijkt te zijn. Het zou de bevolking dan juist kunnen motiveren om opnieuw de strijd tegen het verzwakte regime aan te gaan.
Bron: Nieuwsbrief
Eén reactie
Joden in Iran dezelfde rechten als andere Iraniers?
Dan heeft hij nog nooit een gevluchte Joodse Iranier gesproken.
Wij wel. Die zijn met gevaar voor hun leven de grens met Turkije overgesmokkeld om de onderdrukking te ontlopen. Hun oude vader kon niet mee, en wordt nog steeds gegijzeld door de Iraanse geheime dienst.
Hij weet toch hoe nietsontziend het bewind tegen mensen die rechten willen of homo’s op treed. Kan hij ook wel nagaan hoe Joden daar moeten leiden?
Hij gelooft blijkbaar staatspropaganda van een afzichtelijke islamitische dictatuur, die vrouwen laat stenigen omdat ze zich hebben laten verkrachten.